Dnia 15 lutego 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Donata Starosta po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2011 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg E. M. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] grudnia [...] r. nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...], w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonych decyzji
Pismami z dnia [...] stycznia [...] r. E. M. złożyła 10 skarg na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. (dalej SKO albo Kolegium) z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...]. Na podstawie powyższych decyzji Kolegium utrzymało w mocy decyzje Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w W., działającego z upoważnienia Wójta Gminy W., w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych.
W złożonych skargach E. M. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonych decyzji SKO, ponieważ ich wykonanie pociągnie za sobą niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Skarżąca podkreśliła, że w chwili obecnej nie dysponuje łączną kwotą ponad 10.000,00 zł plus odsetki, do której zwrotu została zobowiązana w wydanych decyzjach. Pieniądze, które Skarżąca otrzymywała z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej były w całości w całości przeznaczane i wydawane na potrzeby jej trojga dzieci, z których dwoje jest niepełnosprawnych. Brak wstrzymania decyzji może spowodować egzekucję komorniczą, co spowoduje znaczną szkodę oraz trudne do odwrócenia skutki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny ustalił i zważył, co następuje:
Obowiązującą zasadą jest, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu. Na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270: ze zm., dalej ppsa) Sąd może na wniosek strony wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonej decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z przywołanego przepisu jednoznacznie wynika, że podstawą do wstrzymania wykonania decyzji są wskazane przez ustawodawcę okoliczności. Wstrzymanie wykonania decyzji ma charakter wyjątkowy, a obowiązek wykazania, że zachodzą przesłanki wstrzymania zaskarżonej decyzji obciąża stronę.
Odnosząc powyższe uwagi do rozpoznawanej sprawy, zdaniem Sądu skarżąca w wystarczający sposób wykazała niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody na skutek wykonania zaskarżonych decyzji SKO z dnia 3 grudnia 2010 r. Należy podkreślić, że na skarżącej mocą art. 96 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. 1964 r., nr 9, poz. 59 ze zm.) ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia utrzymania oraz wychowania swoich trojga dzieci, spośród których dwoje jest niepełnosprawnych. W tej sytuacji wykonanie zaskarżonych decyzji mogłoby spowodować nie tylko zachwianie ekonomicznej podstawy funkcjonowania całej rodziny, lecz również wpłynąć ujemnie na zdrowie oraz psychikę dzieci skarżącej.
Wobec powyższego, stosownie do art. 61 § 3 i § 5 ppsa, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.