Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Kucznerowicz po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. B. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Komendanta Powiatowego Policji w M. z dnia [...] r., w przedmiocie opinii służbowej postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. /-/I. Kucznerowicz
Pismem z dnia [...] r. M. B. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Komendanta Powiatowego Policji w M. z dnia [...] r. w przedmiocie opinii służbowej składając jednocześnie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, iż wykonanie decyzji skutkować będzie wydanie decyzji o obligatoryjnym zwolnienie z Policji na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jednolity Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm), co spowoduje trudne do odwrócenia skutki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Sąd ma zatem możliwość, ale nie obowiązek wydania takiego postanowienia.
Wymieniony w powołanym przepisie katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia jest zamknięty. Ustawodawca szczegółowo i rygorystycznie wyznaczył sądowi orzekającemu w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji przesłanki orzeczenia zgodnego z roszczeniem wnioskującego, uzależniając tę możliwość od wykazania istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji sąd administracyjny może orzec tylko, gdy stwierdzi, że wykonanie tej decyzji rodzi niebezpieczeństwo spowodowania szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu (zob. np. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r. sygn. akt GZ 138/2004).
Ponadto z konstrukcji art. 61 Ppsa wynika, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Samo powołanie się na skutki wymienione w art. 61 § 3 Ppsa nie stanowi uprawdopodobnienia ich wystąpienia (por. postanowienie NSA z 8 listopada 2006 r., II FZ 666/06; postanowienie NSA z 28 czerwca 2007 r., II OZ 557/07, z dnia 17 czerwca 2008 r. I OZ 381/08 )
W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie skarżący nie wskazał żadnych okoliczności uzasadniających wstrzymanie jej wykonania. Skutki wykonania tej decyzji nie zostały dokładnie określone w uzasadnieniu złożonego wniosku, a niebezpieczeństwo ich wystąpienia w bezpośrednim wyniku wykonania decyzji nieuprawdopodobnione.
Co prawda, na co wskazał skarżący, wykonanie decyzji pociąga za sobą obowiązek ze strony organu wydania na podstawie art. art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji decyzji o zwolnieniu skarżącego ze służby jednakże powyższe nie przesądza, iż wykonanie decyzji, a w konsekwencji zwolnienie będzie pociągać za sobą znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. W tym miejscu należy zauważyć, iż zgodnie z art. 42 ustawy o Policji uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby w Policji z powodu jej wadliwości stanowi podstawę przywrócenia do służby na stanowisko równorzędne. Ponadto zgodnie z art. 42 ust. 5 ustawy o Policji Policjantowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 61 § 3 Ppsa, orzekł jak w sentencji postanowienia.
/-/I. Kucznerowicz