Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Bąk- Marciniak po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. N. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w P. z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku
Wyrokiem z 18 maja 2016 r. sygn. akt IV SA/Po [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę J. N. na decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w P. z dnia 10 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Pismem z 09 listopada 2016 r. skarżący złożył wniosek o prawidłowe doręczenie sentencji wyroku oraz przywrócenie terminu do wystąpienia z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wskazanego wyroku.
Skarżący swój wniosek umotywował faktem, że dnia dzisiejszego nie otrzymał żadnej informacji z Sądu w tej sprawie, po dniu 18 maja 2016 r., z wyjątkiem odpowiedzi z dnia 27.10.2016 r. na jego zapytanie o losy sprawy, z którego dowiedział się że podobno w dniu 18 maja 2016 r. zapadł w sprawie wyrok oddalający. W związku z brakiem wiedzy o zapadłym wyroku, nie miał On możliwości wystąpienia o jego pisemne uzasadnienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej "p.p.s.a."). czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.).
Według art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Jednocześnie ustawa wymaga, aby uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu strona dokonała składając wniosek. Ocenie Sądu podlega zatem, czy strona postępowania dołożyła wszelkiej możliwej staranności, jakiej należało od niej oczekiwać. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy nawet przy dochowaniu należytej staranności, nie można było usunąć przeszkody do dokonania czynności. Inaczej mówiąc, gdy wykazane zostanie, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, czyli gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. W literaturze oraz orzecznictwie dominuje pogląd, że przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa.
W ocenie Sądu, okoliczności podnoszone przez skarżącego we wniosku o przywrócenie terminu nie mogły stanowić podstawy do jego uwzględnienia. Zaprezentowana argumentacja jest całkowicie chybiona. Zdaniem Sądu, strona skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Jak wynika z akt sprawy, Skarżący w dniu 15 kwietnia 2016 r. odebrał zawiadomienie o rozprawie (k. 27 akt sądowych). Zawiadomienie to zawierało pouczenie, iż w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się wyłącznie na wniosek zgłoszony przez stronę w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku (k.25 akt sądowych). Pouczenie zawierało również informacje, że zgłoszenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku po upływie terminu jest czynnością bezskuteczną. W tym zakresie Sąd uczynił zadość wymogom wynikających art. 6 p.p.s.a. nakazującemu udzielanie stronom występującym w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek co do czynności procesowych oraz pouczanie ich o skutkach prawnych tych czynności i skutkach zaniedbań.
Należy wskazać, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i jest możliwe, gdy uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Skarżący nie wskazał żadnej okoliczności usprawiedliwiającej brak winy w uchybieniu terminu. Od strony wszczynającej postępowanie należy wymagać, zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, nawet bez odwoływania się do profesjonalnej wiedzy prawniczej, antycypowania możliwego toku czynności procesowych.
W świetle tych okoliczności, zdaniem Sądu, uchybienie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku było zaniedbaniem strony skarżącej i niewątpliwie świadczy o braku staranności przy prowadzeniu własnych spraw.
Z przedstawionych względów Sąd na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.