Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Damian Mataczyński po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2015r. na posiedzeniu niejawnym wniosków M.S. i E.S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2015r. nr [...] w przedmiocie obowiązku wykonania określonych czynności postanawia odmówić przyznania prawa pomocy
M.S. i E.S. wraz ze skargą na decyzję W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2015r. nr [...] w przedmiocie obowiązku wykonania określonych czynności, złożyli wnioski o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Z powyższych wniosków wynika, iż skarżący prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, a źródłem ich utrzymania są dochody E.S. z tytułu renty inwalidzkiej w kwocie [...] zł., umowy o pracę w kwocie [...] zł., zasiłku opiekuńczego w kwocie [...] zł. i dochody M.S. z umowy o pracę w kwocie [...] zł. Wnioskodawcy określili, iż ich miesięczne opłaty to utrzymanie domu [...] zł. (w tym prąd ok. [...] zł., telefon - [...] zł., gaz - [...] zł., woda i kanalizacja - [...] zł., śmieci ok. [...] zł.). Wnioskodawcy podali również, że miesięcznie na wyżywienie wydają [...] zł., na środki czystości [...] zł., na ogrzewanie ok. [...] zł., na ubezpieczenie [...] zł., kredyt [...] zł. oraz koszty dojazdu do pracy - [...] zł. Ponadto skarżący ponoszą koszty leczenia, które łącznie z kosztami dojazdu do specjalistów wynoszą ok. [...] zł. Do wniosków załączono kserokopie decyzji o waloryzacji renty, zaświadczenia o dochodach oraz faktur za wodę, prąd, telefon, leki i opał.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż na podstawie art. 245 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, które obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przesłanki regulujące przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej zawarte są w art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., zgodnie z którym prawo pomocy w zakresie częściowym Sąd przyznaje, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja prawa pomocy jest jednak wyjątkiem od ogólnej zasady ustanowionej w art. 199 ppsa, zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest więc formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Należy także podkreślić, iż celem instytucji prawa pomocy jest umożliwienie skorzystania z drogi sądowej osobom o znikomych dochodach, znajdujących się na skraju ubóstwa, wobec których konieczność poniesienia kosztów sądowych mogłaby spowodować uszczerbek w koniecznym utrzymaniu. Nie można pominąć także i tego, że wyłożenie kosztów przez stronę skarżącą jest tylko czasowe, bowiem w przypadku uwzględnienia jej skargi, będzie jej przysługiwało prawo domagania się zwrotu kosztów postępowania.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż sytuacja majątkowa wnioskodawców nie pozwala na uznanie, iż znajdują się oni w takiej sytuacji, aby nie byli w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie. Jak wykazano bowiem powyżej prawo pomocy to instytucja przeznaczona przez ustawodawcę dla osób ubogich tj. takich, które przez całkowity brak dochodu bądź też uzyskiwanie go w minimalnej wysokości nie mogłyby samodzielnie zapewnić sobie dostępu do sądu. Skarżących do takiej grupy nie można zaś zaliczyć, bowiem mają zaspokojone potrzeby mieszkaniowe, osiągają stały dochód i nie mają na swoim utrzymaniu jakichkolwiek osób, dlatego wszystkie dostępne środki mogą przeznaczyć tylko na siebie. Porównanie podanych przez wnioskodawców comiesięcznych wydatków wynoszących łącznie ok. [...] zł z kwotą uzyskiwanego dochodu pozwala przyjąć, że skarżący są w stanie ponieść koszty sądowe w niniejszej sprawie, których aktualna wysokość odpowiada wysokości wpisu wynoszącego 500 zł. (zob. § 2 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 221, poz. 2193).
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 258 §1 i § 2 pkt 7, art. 245 §1 i §3, art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.