Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Poznaniu Damian Mataczyński po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2012r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J.U. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2012r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania dłużnika alimentacyjnego do zwrotu należności z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego postanawia przyznać prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Poznaniu
Wojewódzki Sad Administracyjny w Poznaniu w dniu 17 maja 2012r. wydał wyrok, w którym oddalił skargę J.U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2012r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania dłużnika alimentacyjnego do zwrotu należności z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego. Skarżący w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że przebywa obecnie w Zakładzie Karnym i nie ma żadnego majątku ani dochodu.
Na podstawie art. 245 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - dalej P.p.s.a.) stwierdzić należy, że prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, które obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przesłanki regulujące przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej zawarte są w art. 246 §1 pkt 2 P.p.s.a., zgodnie z którym prawo pomocy w zakresie częściowym Sąd przyznaje, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja prawa pomocy jest więc wyjątkiem od ogólnej zasady ustanowionej w art. 199 P.p.s.a., zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Ciężar dowodu wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy, o których mowa w art. 246 § 2 P.p.s.a. spoczywa na stronie składającej wniosek o jego przyznanie. Oznacza to, że powinna ona poczynić wszelkie kroki mające na celu uprawdopodobnienie tych okoliczności. Ponadto należy podkreślić, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest także formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie jej udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe.
Odnosząc te uwagi do rozpatrywanej sprawy, stwierdzić trzeba, że skarżący nie mający żadnego dochodu i przebywający w Zakładzie Karnym, należy do osób znajdujących się w sytuacji materialnej uniemożliwiającej opłacenie kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie.
W związku z powyższym na podstawie art. 258 §1 i § 2 pkt 7 oraz art. 245 §1 i §3, art. 246 §1 pkt 2 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.
ja