Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Radzicka po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności wypłaconych z funduszu alimentacyjnego p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie
Pismem z dnia [...] marca 2010 r. S. N. wniósł do Sądu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego wskazaną w rubrum postanowienia, a utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza [...] z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] (k. 4-6 akt sądowych). Pismem z dnia [...] maja 2010 r. skarżący cofnął skargę, wskazując, że organ I instancji uwzględnił jego kolejny wniosek i odroczył obowiązek spłaty zadłużenia do czasu opuszczenia zakładu karnego (16-16v).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej P.p.s.a.), skarżący może cofnąć skargę, a złożone przez niego oświadczenie jest dla Sądu wiążące. Sąd jednak uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa, lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Sąd nie znalazł podstaw, by przyjąć, że w niniejszej sprawie cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa, ani że spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Wobec powyższego na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 60 P.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.
MZ