Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. Sz.o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi R.Sz. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania kserokopii dokumentów postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia [...] kwietnia 2010 r. R.S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wydania kserokopii dokumentów.
Pismem z dnia [...] maja 2010 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wskazując, iż o uchybieniu terminu dowiedział się z odebranego odpisu odpowiedzi na skargę. Jako przyczynę uchybienia terminu skarżący wskazał nieprawidłowe obliczenie terminu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. ), jeżeli strona uchybiła terminowi, jego przywrócenie możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony.
Na wstępie należy zauważyć, iż przywrócenie terminu uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek pozytywnych, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu, i negatywnych, których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym. Brak winy po stronie dokonującego czy zamierzającego dokonać określoną czynność procesową stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu.
W orzecznictwie i w literaturze prawniczej już od dawna przyjmuje się, iż brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku ( por. postanowienie NSA z 2 października 2002 r., V SA 793/03, Mon. Praw. 2002, nr 23, s. 1059).
Mając powyższe na uwadze oraz okoliczności niniejszej sprawy Sąd uznał, iż strona nie uprawdopodobniła, że uchybienie terminu do wniesienia skargi było spowodowane przyczynami wskazującymi na brak jej winy. Za taką okoliczność nie może być uznane błędne obliczenie terminu. (por. postanowienie NSA z dnia 15 lutego 2007 r., II OZ 51/07). Strona prowadząc swoje sprawy obowiązana jest do zachowania szczególnej staranności, natomiast wszelkie omyłki strony skarżącej należy uznawać za zawinione i wynikające z niedbalstwa przy prowadzeniu spraw.
Skarżący dbając należycie o własne interesy mógł złożyć skargę wcześniej szczególnie gdy z daty widniejącej na skardze wnika, iż została ona sporządzona już w dniu [...] kwietnia 2010 r. Błędne obliczenie terminu do złożenia skargi zdaniem Sądu nie pozwala przyjąć, iż uchybienie terminu nastąpiło bez winy skarżącego. Składanie skargi dwa dni po jej sporządzeniu wskazuje na zaniedbanie po stronie skarżącego, co nie pozwala na przywrócenie uchybionego terminu.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.