Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. P. na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w P. z dnia [...] stycznia 2010 r., Nr [...] w przedmiocie kontroli oświadczenia majątkowego postanawia 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić stronie skarżącej ze Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu) uiszczony wpis od skargi w kwocie 200 zł (słownie: dwieście złotych).
W dniu [...] stycznia 2010 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. sporządził wynik kontroli, w którym przedstawił ustalenia oraz wnioski z przeprowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie prawidłowości oświadczenia majątkowego J. P..
Na powyższy wynik kontroli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniósł J. P..
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, iż wynik kontroli nie nakłada na stronę skarżącą obowiązków wynikających z przepisów prawa, a ogranicza się wyłącznie do ustalenia stanu faktycznego i wykazania nieprawidłowości w złożonym przez kontrolowanego oświadczeniu majątkowym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. dalej Ppsa) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Inny akt lub czynność podlegające kontroli sądu administracyjnego powinny spełniać następujące warunki: nie mogą stanowić decyzji lub postanowienia, muszą mieć charakter publicznoprawny, być skierowane do indywidualnego podmiotu, dotyczyć jego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Podkreślenia przy tym wymaga, że w judykaturze przyjęto pogląd, iż sformułowanie "dotyczy" nie może być rozumiane jako dopuszczenie również pośredniego związku między aktem lub czynnością a uprawnieniem lub obowiązkiem danego podmiotu określonym w przepisach prawa. Dany akt powinien ustalać, stwierdzać lub potwierdzać uprawnienia lub obowiązki określone przepisami prawa administracyjnego (por. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, T.Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, LexisNexis, Warszawa 2005 r., str. 60, post. Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2008 roku w sprawie II OSK1852/08 niepubl.).
W judykaturze utrwalone jest stanowisko, że wydanie wyniku kontroli - w rozumieniu przepisu art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.) - stanowi czynność z zakresu administracji publicznej. Jak to bowiem stwierdzono w uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 1998 r. (sygn. akt FPS 18/98 - ONSA 1999, nr 2, poz. 43), wydanie - na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy o kontroli skarbowej - wyniku kontroli skarbowej wskazującego nieprawidłowości jest czynnością z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 obowiązującej ówcześnie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, w związku z czym podlega kontroli sądu administracyjnego. Stanowisko to pozostaje aktualne również w świetle aktualnie obowiązującej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Jednakże tak ogólnie przyjęta w przedstawionej uchwale dopuszczalność wniesienia skargi do sądu na tę kategorię czynności, musi równocześnie łączyć się z ustaleniem, że dotyczy ona (zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa) przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Skuteczne zatem wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na wynik kontroli uzależnione jest od spełnienia przesłanki w postaci stwierdzenia w nim lub uznania - w związku z wytknięciem określonej kategorii nieprawidłowości - odnoszącego się do konkretnego podmiotu obowiązku wynikającego z przepisów prawa, tj. z przepisów prawa materialnego, bowiem "tylko prawo materialne może przyznać, stwierdzić albo uznać uprawnienie lub obowiązek" (por. W. Czerwiński w glosie do przedstawionej wyżej uchwały 7 sędziów NSA z 7 grudnia 1998 r. - OSP 2000, nr 6, poz. 84).
W rozpoznanej sprawie zaskarżony wynik kontroli oświadczenia majątkowego skarżącego ogranicza się wyłącznie do ustalenia stanu faktycznego i wykazania nieprawidłowości w kontrolowanym oświadczeniu majątkowym. W tym miejscu zauważyć należy, iż zaskarżony wynik kontroli nie wykracza poza granice art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy o kontroli skarbowej i wskazuje wyłącznie określone ustalenia faktyczne, a tym samym nie dotyczy przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia bądź obowiązku wynikających z przepisów prawa. Tego rodzaju wynik kontroli, zgodnie z pkt 1 tezy zawartej w uchwale składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 grudnia 2000 r. sygn. akt FPS 13/00 (publ. ONSA z 2001 r. Nr 2/58) nie podlega kontroli sądowoadministracyjnej.
Wyjaśnić również należy, że ustalenia poczynione w kontrolnym postępowaniu skarbowym mogą przełożyć się na konkretne ustalenia w obrębie praw lub obowiązków kontrolowanego na gruncie odrębnych samodzielnych postępowań. W takiej jednak sytuacji ustalenia kontrolne stanowić będą materiał dowodowy w odrębnym postępowaniu, jakie ewentualnie zostanie wszczęte przez właściwe organy i w jego ramach podlegać ocenie, a osoba kontrolowana będzie miała możliwość podważenia ustaleń zawartych w wyniku kontroli.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 Ppsa Sąd odrzucił skargę. O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie 232 § 1 pkt 1 Ppsa.
MZ