Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Izabela Bąk- Marciniak po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. S.- N. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi L. S.- N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z dnia 14 marca 2014 r. L. S.- N. wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej. W skardze zawarto również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże stosownie do treści art. 61 § 3 powyższej ustawy, po przekazaniu skargi sądowi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Mając na uwadze treść powołanego wyżej art. 61 § 1 ustawy stwierdzić należy, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności może nastąpić tylko w wyjątkowych sytuacjach.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, iż niebezpieczeństwo, o którym mowa w ww. przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Trudne zaś do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie NSA z dnia 7 lutego 2012 r. o sygn. akt II OZ 51/12: http://orzeczenia.nsa.gov.pl ).
Zauważyć nadto należy, iż ciężar wykazania istnienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu spoczywa na skarżącym. We wniosku należy, co najmniej uprawdopodobnić wystąpienie przesłanek, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. Konieczna jest spójna argumentacja, poparta faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Nie wystarcza jedynie złożenie przez skarżącego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności (patrz m.in. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 października 2011 r., sygn. akt II OSK 2115/11 oraz z dnia 23 września 2011 r., sygn. II OZ 836/11 - dostępne na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl ).
Wnioskując o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżąca w żaden sposób nie wykazała w jaki sposób wykonanie zaskarżonej decyzji będzie wiązało się z zaistnieniem niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W tej sytuacji wniosek nie mógł zostać uwzględniony, i wobec tego na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a., Sąd postanowił jak w sentencji postanowienia.