Sprawa ze skargi na decyzję SKO w P. w przedmiocie zwrotu zasiłku pielęgnacyjnego
Sentencja

Dnia 18 maja 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Donata Starosta po rozpoznaniu dnia 18 maja 2010 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia (...) roku nr (...) w przedmiocie zwrotu zasiłku pielęgnacyjnego postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...) roku Prezydenta Miasta G. nr (...) Prezydent Miasta G. ustalił: wysokość świadczenia nienależnie pobranego z tytułu wypłaconego zasiłku pielęgnacyjnego za okres od (...) roku do (...) roku w wysokości łącznej (...) zł ( w tym po (...) zł miesięcznie w okresie od (...) do (...)) przyznanego decyzją z dnia (...) nr MOPS (...) i decyzją zmieniającą wysokość kwoty świadczenia z dnia (...) roku nr MOPS (...) oraz orzekł o zwrocie powyżej wymienionego świadczenia wraz z odsetkami obliczonymi od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu wypłaty świadczeń rodzinnych tj.(...) roku do dnia (...) roku w wysokości (...) zł. Łącznie kwota do zwrotu wraz z odsetkami na dzień (...) roku wynosi (...) (...) -należność główna plus (...) odsetki)

Zaskarżoną decyzją z dnia (...) roku nr (...) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. utrzymało ową decyzję Prezydenta Miasta w mocy.

B. P. w skardze z dnia (...) roku (prezentata SKO (...) roku) zawarła immanentnie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji (odpowiednio- uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 11 września 1997 r.- III CZP 39/97- OSNC 12/97/191, z akceptującą glosą Adama Szpunara i przywołanymi przez Glosatora orzeczeniami Sądu Najwyższego i GKA, poglądami doktryny).

Skarżąca wniosek ów uzasadniła w szczególności tym, że nie wyłudziła świadczenia rodzinnego, jakim był wypłacony przez organ od października (...) roku do maja (...) roku zasiłek pielęgnacyjny na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej, bo w dniu (...) roku, kiedy składała wniosek nie była świadoma, że razem z emeryturą ZUS wypłaca jej od października (...) roku dodatek pielęgnacyjny. Zaś organ administracyjny przeprowadził dowód na tę okoliczność z 2,5 rocznym opóźnieniem. Z podstawy prawnej utrzymanej w mocy przez SKO decyzji Prezydenta Miasta G. z (...) roku jaką jest art. 30 ust 7 ustawy o świadczeniach rodzinnych wynika, że organ orzeczoną do zwrotu kwotę wraz z odsetkami będzie ściągać w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z jej emerytury. Emerytura ta stanowi stanowiącej wyłączne jej źródło dochodu i podstawę utrzymania samotnie zamieszkującej osoby w wieku 82 lat, prowadzącej jednoosobowe gospodarstwo domowe. Skarżąca podniosła, że wszczęta przed rozstrzygnięciem skargi przez Sąd egzekucja z jej świadczenia emerytalnego wyrządzi jej znaczną szkodę i spowoduje trudne do odwrócenia skutki o jakich mowa w art.61§3 ppsa., pozbawiając ją środków przeznaczonych na zakup niezbędnych w tym wieku leków i zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny ustalił i zważył, co następuje:

B. P. urodziła się (...) roku a więc aktualnie liczy (...) lat. Z akt sprawy wynika ,że zamieszkuje samotnie a pobierana emerytura stanowi jej jedyne źródło utrzymania. Jest osobą zaliczoną do znacznego stopnia niepełnosprawności , ma problemy z samodzielnym poruszaniem się i wymaga stałej opieki osoby drugiej. Jest osobą mocno schorowaną i wymaga systematycznego stosowania leków krajowych i pochodzenia zagranicznego ,co powoduje ponoszenie bardzo dużych kosztów, przekraczających możliwości finansowe zainteresowanej.(vide- zaświadczenie specjalisty chorób wewnętrznych i medycyny ogólnej lek. med. E. J. k.24 oraz orzeczenie o niepełnosprawności k.23 akt SKO (...))

W uznaniu Sądu B. P. w sposób przekonywujący wykazała, że wykonanie decyzji ustalającej wysokość i spłatę należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia może sprowadzić na nią niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, skutkującej pogorszeniem i tak już bardzo trudnej sytuacji finansowej, czego konsekwencją będzie spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków w postaci pozbawienia Skarżącej środków potrzebnych do życia. Zważyć należy ,że ustalona przez Prezydenta Miasta G. do zwrotu kwota zasiłku pielęgnacyjnego wraz z odsetkami wynosi łącznie (...) zł ((...)-nal.główna plus (...) odsetki).

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 153/02/1270 ze zm. - dalej ppsa), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1 art. 61 ppsa, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Okoliczności wskazane przez skarżącą, dotyczące jej trudnej sytuacji rodzinnej i majątkowej, znajdują potwierdzenie w przywołanych odpisach dokumentów. Mając na uwadze, że B. P. skarży decyzję SKO, wiążącą się z obowiązkiem zwrotu dużej kwoty, wykonanie zaskarżonej decyzji mogłoby spowodować trudne do odwrócenia skutki wskazane powyżej.

Z tych względów i na podstawie art. 61 § 3 i 5 ppsa orzeczono jak w postanowieniu.

jh

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze