W szeregu orzeczeniach Naczelny Sąd Administracyjny wskazywał, że istnieje możliwość zasądzenia odsetek od opóźnienia wypłaty należności ( z różnych tytułów), lecz jedynie w postępowaniu przed sądem powszechnym ( odpowiednio- uchwała 7 Sędziów NSA z 5.3.2001- OPS 17/00- ONSA 3/01/100; wyrok NSA z: 29.4.1998- I SA 1713/97; wyrok WSA w Poznaniu z: 18.X.2005- 4/II SA/Po 1791/03; 8.11.2005 r. - 4/II SA/Po 1987/03).
Także Sąd Najwyższy i Sądy powszechne w bogatym orzecznictwie wskazywały na drogę sądową przed sądem powszechnym przy powoływaniu się w pozwie na "wadliwość" decyzji organu administracyjnego ( odpowiednio- wyrok SN z: 6.2.1002- V CKN 1248/00 z aprobująca glosą R. Mastalskiego- OSP 10/02/128; 19.12.2002- II CKN 167/01; 12.3.2004- II CK 47/03; wyrok SA w Poznaniu z 5.11.2002- I ACa 841/02; postanowienie SA w Białymstoku z 3.9.2002- I Acz 664/02- OSA 3/03/8).
6. Obowiązujące brzmienie art. 287 ppsa zostało ustalone na podstawie art. 3 ustawy zmieniającej. Zmiana art. 287 ppsa dokonana wspomnianą ustawą polegała na skreśleniu w tym przepisie zwrotu: "Przepis art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego stosuje się odpowiednio". Jednocześnie art. 1 pkt 1 i 2 i art. 2 powołanej noweli z dnia 17 czerwca 2004 r. uchylił m.in. art. 160 Kodeksu postępowania administracyjnego i wprowadził nowe brzmienie art. 417-4172 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. 16/64/93 ze zm.). Poza zakresem zastosowania art. 287 ppsa, odpowiedzialność odszkodowawczą organów władzy publicznej regulują przepisy kc (T. Burzyński "Odpowiedzialność odszkodowawcza państwa jako skutek wyroku sądu administracyjnego" Glosa 10/04/26). Skutkiem tego w obowiązującym stanie prawnym Strona może dochodzić odszkodowania w postępowaniu cywilnym przed właściwym Sądem Powszechnym- także na podstawie przepisów Konstytucji stosowanych wprost. Na świadomość właściwości drogi sądowej przed Sądem Powszechnym wskazuje J. B. na stronie 2 skargi (k. 3 akt sądowych).
7. Skoro brak przepisu materialnoprawnego dla orzekania o odsetkach przez organ administracji publicznej i ustawodawca nie wskazał wyraźnie, że w tej materii właściwy jest sąd administracyjny, to znaczy, że Strona może dochodzić swych praw przed sądem powszechnym (art. 177 in princ. Konstytucji).
8. Trafnie Skarżąca wskazuje na błąd organu odwoławczego w akapicie pierwszym uzasadnienia decyzji z dnia 25 kwietnia 2007 r. przez omyłkowe określenie małoletnich dzieci- miast N. S. i P. S., Samorządowe Kolegium użyło sformułowania "na dzieci P. i N. rodz[eństwo]. B." (k.1 akt odwoławczych). Nie ulega wątpliwości, że jest to wynikiem błędu pisarskiego, który Samorządowe Kolegium winno sprostować postanowieniem (art. 113 § 1 kpa). Nie ulega wątpliwości, że organ miał na uwadze wyłącznie małoletnie dzieci J. B. i J. S.: N. S. i P. S.- przemawiają za tym kserokopie odpisów aktów urodzenia których znajdują się na k. 43 i 44 akt administracyjnych; które Skarżąca powołała we wniosku z dnia 2 sierpnia 2005 r. i części VI aktualizacji z dnia 5 marca 2007 r. Tylko N. S. i P. S. przywołano w decyzjach administracyjnych z dnia: [...] września 2005 r., dnia [...] r., [...] marca 2007r.; w uzasadnieniu wyroku Sądu z dnia 18 stycznia 2007 r. (k.10, 14, 18-19v, 25-26, 30 ,31-38) Podobnym błędem pisarskim było przywołanie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji "art. 30 ust. 2" uśr, choć z całości wywodu wynika, że Samorządowe Kolegium prawidłowo analizowało i przywołało normę zawartą w art. 32 ust. 2 uśr (j.t. Dz.U. 139/06/992 ze zm.). Także i ten błąd pisarski organ odwoławczy winien sprostować postanowieniem (art. 113 § 1 kpa). Owe błędy pisarskie nie miały wpływu na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ppsa.
Zagadnienia związane z miejscem zamieszkiwania męża, rozdzielnością majątkową, prowadzeniem odrębnych gospodarstw domowych i ojcostwem biologicznym dzieci J. S., nie mają znaczenia w sprawie o odsetki ustawowe od spłaconych z opóźnieniem świadczeń rodzinnych.
Orzekanie o odszkodowaniu w wysokości odsetek ustawowych nie należy do właściwości sądu administracyjnego, przeto na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ppsa, skargę należało odrzucić.
/-/ I. Kucznerowicz /-/ D. Rzyminiak- Owczarczak /-/ M. Dybowski
AT