Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. O. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu w sprawie ze skargi S. O. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]kwietnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej postanawia odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił, z uwagi na nie uiszczenie wpisu, skargę S. O.
na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] kwietnia 2010 r., nr [...].
Odpis powyższego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 23 lipca 2010 r.
W dniu 27 lipca 2010 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu wskazując w uzasadnieniu, że jest 82 letnim mężczyzną poruszającym się o kulach i zażywającym leki. Skarżący podniósł, że po otrzymaniu postanowienia się zdenerwował i dopiero po jakimś czasie udał się do Stowarzyszenia Polaków Pokrzywdzonych przez III Rzeszę oraz że w tym samym dniu udał się do Informacji Sądowej.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu skarżący ponadto wskazał, iż leczy się stale w specjalistycznych przychodniach. Skarżący podniósł, iż jest krótko po pobycie w szpitalu oraz że przyjmuje silne leki.
Skarżący wskazał, iż w dniu 27 czerwca 2010 r. otrzymał z Sądu plik dokumentów i nie wiedział co ma z tym zrobić i gdzie udać się po pomoc. Skarżący w ślad za wnioskiem powtórzył, iż po otrzymaniu postanowienia o odrzuceniu skargi udał się do Stowarzyszenia Polaków Pokrzywdzonych przez III Rzeszę oraz do Informacji Sądowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej Ppsa) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 2 Ppsa, we wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Przywrócenie terminu uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek pozytywnych, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu, i negatywnych, których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym. Brak winy po stronie dokonującego czy zamierzającego dokonać określoną czynność procesową stanowi konieczną, a jednocześnie podstawą przesłankę przywrócenia terminu. W postanowieniu z dnia 29 października 1999 r.( I CKN 556/98, LEX nr 50702) Sąd Najwyższy stwierdził, iż sąd może uwzględnić wniosek strony o przywrócenie uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej jedynie wtedy, gdy ustalone zostanie, że uchybienie to nastąpiło bez winy strony. Wynika stąd, że w razie gdy ustalone przez sąd okoliczności uchybienia świadczą o zachowaniu się strony, noszącym znamiona winy - w jakiejkolwiek jej postaci, a zatem także winy polegającej na niedbalstwie, sąd nie może dokonać przywrócenia uchybionego terminu. Ponadto w postanowieniu z dnia 12 stycznia 1999 r.( II UKN 667/98, OSNP-wkł. 1999/8/6) Sąd Najwyższy zauważył, iż przy ocenie braku winy, jako przesłance przywrócenia terminu procesowego, uchybionego przez stronę dotkniętą nawet ciężkim schorzeniem (inwalidztwo drugiej grupy) nie można rezygnować z wymagania należytej staranności człowieka przejawiającego dbałość o swe własne życiowo ważne sprawy.
Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż okoliczności wskazane przez skarżącego tzn. niewiedza skarżącego jak należy wykonać wezwanie Sądu do uiszczenia wpisu, nie uzasadnia przywrócenie terminu. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż zarządzenie o wezwaniu do uiszczenia wpisu jest sformułowane w sposób jednoznaczny i nie budzący jakichkolwiek wątpliwości. Skarżący po otrzymaniu wezwania z Sądu, dbając należycie o własne sprawy, nie wiedząc jak należy wykonać wezwanie Sądu mógł skontaktować się telefonicznie lub osobiście z Sądem celem uzyskania niezbędnych informacji. Również okoliczność niemożności ustalenia adresu Sądu i udanie się do starej siedziby Sądu nie uzasadniają przywrócenia terminu. W tym miejscu wyjaśnić należy, iż na każdej korespondencji Sądowej skierowanej do skarżącego podany był aktualny adres Sądu oraz telefon do Wydziału Informacji Sądowej, w którym można uzyskać niezbędne informacje. Skarżący dopiero po otrzymaniu postanowienia o odrzuceniu skargi skontaktował się z Wydziałem Informacji Sądowej gdzie poinformowano go o przysługujących mu prawach.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.