Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg P. S. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu: - z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] oraz - z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku celowego postanawia umorzyć postępowanie.
Pismem z dnia [...] czerwca 2010 r. P. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargi na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] oraz z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego zasiłku celowego
W dniu [...] grudnia 2010 r. do tut. Sądu wpłynęło pismo skarżącego, z którego wynika, iż skarżący cofa obie skargi.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r., nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: ppsa), skarżący może cofnąć skargę, a złożone przez niego oświadczenie jest dla sądu wiążące. Sąd jednak uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Sąd nie znalazł podstaw, by przyjąć, że cofnięcie skargi zmierza do obejścia prawa, ani że spowoduje utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 ppsa orzekł, jak sentencji postanowienia.