Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Donata Starosta po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 listopada 2011 r. sprawy ze skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 września 2011 r. IV SA/Po 669/11 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] kwietnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego postanawia odrzucić skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 14 września 2011 r., sygn. akt IV SA/Po 669/11 (dalej wyrok z dnia 14 września 2011 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA) działając w sprawie ze skargi M. P. (dalej skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. (dalej SKO albo Kolegium) z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...], uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] (pkt 1 wyroku), jak również decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. z dnia [...] stycznia 2011 r., nr [...] (pkt 2 wyroku), określając, że decyzje wymienione w pkt 1 i 2 wyroku nie mogą być wykonane (pkt 3 wyroku - k. 17 akt sądowych).
Powyżej przywołany wyrok wraz z pisemnym uzasadnieniem został doręczony skarżącemu wraz z pouczeniem o trybie i sposobie złożenia skargi kasacyjnej dnia 3 października 2011 r. (k. 30, 33 akt sądowych) oraz SKO dnia 29 września 2011 r. (k. 32 akt sądowych).
Pismem z dnia 27 października 2011 r., nadanym w Urzędzie Pocztowym dnia 29 października 2011 r. skarżący działając osobiście wywiódł skargę kasacyjną od wyroku z dnia 14 września 2011 r. Jako przyczynę złożenia skargi kasacyjnej skarżący wskazał "niesłuszne zaniechanie terminu przyznania zaległych świadczeń przez sąd I instancji od 6 września 2002 r. zgodnie z wyrokiem Sądu, które należały się skarżącemu z mocy prawa". Jednocześnie skarżący zastrzegł, że obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez radcę prawnego zostanie spełniony po jego ustanowieniu (k. 35 akt sądowych).
Następnie pismem nadanym w Urzędzie Pocztowym dnia 2 listopada 2011 r. skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego (k. 40-42 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.
Skuteczne wniesienie skargi kasacyjnej uzależnione jest od dopełnienia wszystkich wymogów określonych przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej ppsa). Zgodnie z art. 175 § 1 ppsa, skarga kasacyjna winna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepis ten nie ma zastosowania w przypadku, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 ppsa).
W niniejszej sprawie skarga nie została sporządzona stosownie do art. 175 § 1 ppsa przez radcę prawnego lub adwokata, ale osobiście przez skarżącego, mimo że nie jest on jedną z osób wskazanych w art. 175 § 2 ppsa (skarżący w napisanej własnoręcznie skardze kasacyjnej sam wskazał, że skargę kasacyjną sporządzoną przez radcę prawnego dostarczy w późniejszym terminie; 35 akt sądowych), zwolnionych z obowiązku skorzystania z pomocy adwokata lub radcy prawnego. Skarżący został prawidłowo pouczony o wymogach sporządzenia skargi kasacyjnej - pod rygorem odrzucenia - przez pełnomocnika będącego adwokatem bądź radcą prawnym i o możliwości wystąpienia do Sądu o przyznanie Stronie prawa pomocy przez ustanowienie adwokata bądź radcy prawnego. Skarżący składając osobiście sporządzoną skargę kasacyjną, złożył następnie wniosek o przyznanie prawa pomocy przez ustanowienie radcy prawnego, co jest dowodem zrozumienia pouczenia w przedmiocie istnienia obowiązku fachowego zastępstwa w sporządzeniu skargi kasacyjnej.
Niesporządzenie skargi kasacyjnej przez jedną z osób wskazanych w art. 175 ppsa jest błędem, który nie podlega uzupełnieniu w trybie określonym w art. 49 ppsa i powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 ppsa (postanowienie NSA z 18.10.2004 r. FZ 308/04 niepubl., akceptowane przez B. Dautera w: B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat. M. Niezgódka - Medek "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz" Wydanie 3 Wolters Kluwer 2009 s. 490 uw. 10, s. 509 uw. 6a; postanowienie WSA w Warszawie z 6.7.2004 r. I SA 1556/02, akceptowane przez J. P. Tarno "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz" Wydanie 4 LexisNexis 2010 s. 439-440 uw. 2, 6, 7).
Sporządzanie skargi kasacyjnej przez podmiot nieuprawniony jest brakiem nieusuwalnym, skutkującym odrzuceniem skargi kasacyjnej jako niedopuszczalnej.(postanowienie NSA w Warszawie z dnia 10 maja 2011 roku IOZ 320/11 lex 795939). Wobec powyższego, skargę kasacyjną jako niedopuszczalną, Sąd odrzucił stosownie do art. 178 ppsa.
Należy jednak w tym miejscu dopowiedzieć, że złożony przez skarżącego wniosek o przyznanie prawa pomocy, w tym ustanowienia radcy prawnego celem sporządzenia skargi kasacyjnej będzie stanowił przedmiot merytorycznej oceny Sądu.