Przewodniczący Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu sędzia NSA Grażyna Radzicka po rozpoznaniu w dniu 13 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. o umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty grzywny orzeczonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 lipca 2011 r., sygn. akt IV SA/Po 754/10 w sprawie ze skargi D. P. przeciwko Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. w przedmiocie wymierzenia grzywny za niewykonanie orzeczenia Sądu w sprawie o sygn. IV SA/Po 449/10 zarządza odrzucić wniosek.
Wyrokiem z dnia 27 lipca 2011 r., sygn. akt IV SA/Po 754/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu po rozpoznaniu skargi D. P.wymierzył Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w K. grzywnę w wysokości 3224,98 zł.
Pismem z dnia 29 sierpnia 2011 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu o umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty należności sądowych.
W uzasadnieniu strona wskazała, iż budżet organu na koszty sądowe w bieżącym roku przewiduje jedynie 3000 zł i nie ujmuje w swoim planie ewentualnej grzywny.
Ponadto organ wskazał, iż budżet na rok 2011 wynosi 350000 zł, z tego to wynagrodzenie pracowników oraz koszty utrzymania biura.
Zgodnie z art. 229 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270: z późn. zm. - dalej Ppsa) należności z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych oraz grzywien orzeczonych w postępowaniu przed sądem administracyjnym, z wyjątkiem grzywien, o których mowa w art. 55 § 1, art. 149 § 2 oraz art. 154 § 1, mogą być umorzone lub zapłata tej należności może być odroczona albo rozłożona na raty, jeżeli jej ściągnięcie byłoby połączone z niewspółmiernymi trudnościami lub groziłoby dłużnikowi zbyt ciężkimi skutkami.
W przedmiotowej sprawie Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego zwrócił się o umorzenie, odroczenie lub rozłożenie na raty grzywny wymierzonej temu organowi na podstawie art. 154 § 1 Ppsa.
Z wyżej przytoczonego przepisu art. 229 Ppsa jednoznacznie wynika, iż grzywna o której mowa w art. 154 § 1 Ppsa nie może być umorzona jak również jej zapłata nie może zostać odroczona lub rozłożona na raty.
W tym stanie rzeczy biorąc pod uwagę, iż w świetle art. 229 Ppsa wniosek organu jest niedopuszczalny, zarządzono jak w sentencji.