Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Izabela Bąk- Marciniak po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
W dniu 24 sierpnia 2016 r. T. W. złożył w tut. Sądzie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 29 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Postanowieniem Sądu z dnia 04 października 2016 r. odrzucono skargę T. W. jako wniesioną po terminie. Postanowienie to zostało doręczone Skarżącemu w dniu 06.10.2016 r. (k.14 akt sądowych).
Pismem z dnia 13 października 2016 r. Skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżący wskazał, że "nie był w stanie dochować terminu, albowiem w okresie gdy przedmiotowa przesyłka SKO znajdowała się na poczcie, był poza P., a konkretnie w T. oddalonym od P. o 150 km. Stąd też nie miał żadnej możliwości odebrać listu. A gdy zjawił się na Poczcie po swoim powrocie nie widział już żadnej przesyłki z SKO, ani jakiegokolwiek śladu po niej".
Do wniosku Skarżący załączył oświadczenie A. G., która zaświadczyła, że od przełomu czerwca 2016 r. do ok. 25-28 lipca 2016 r. Skarżący przebywał pod adresem: [...], ul. [...] (k.19 akt sądowych).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "p.p.s.a." jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu wydając postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia na posiedzeniu niejawnym. W piśmie tym należy m.in. uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W orzecznictwie przyjmuje się, że przywrócenie terminu może nastąpić, gdy spełnione zostały łącznie następujące przesłanki: wniosek o przywrócenie terminu został złożony w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu; zainteresowany uprawdopodobnił, że uchybił terminowi bez swojej winy; jednocześnie z wnioskiem dopełniona została czynność, dla której określony był termin; uchybienie terminu wywoła ujemne dla strony skutki. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia przywrócenie terminu (postanowienie NSA z 12 czerwca 2014 r. sygn. akt I GZ 129/14, dostępne: orzeczenia.nsa.gov.pl).
W niniejszej sprawie postanowienie z dnia 04 października 2016 r. o odrzuceniu skargi z powodu uchybienia terminu doręczono skarżącemu w dniu 06 października 2016 r. W tym dniu skarżący najpóźniej dowiedział się o uchybieniu terminu do wniesienia skargi, zatem należy przyjąć, że z tą datą najpóźniej ustała przyczyna uchybienia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu należało zatem wnieść do dnia 13 października 2016 r. i z taką też datą skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Zatem wniosek o przywrócenie terminu został złożony z zachowaniem siedmiodniowego terminu, o jakim mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Kluczowe znaczenie w niniejszej sprawie ma zatem ustalenie, czy uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Należy podkreślić, że brak winy wiąże się z obowiązkiem dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Jedynie, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, można mówić o braku winy. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, przy zastosowaniu obiektywnego miernika staranności, jakiego można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się m.in.: stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne czy klęski żywiołowe (postanowienie NSA z dnia 18 kwietnia 2014 r. sygn. akt I OZ 295/14, dostępne: orzeczenia.nsa.gov.pl).