Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz-Frymus po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o zawieszenia postępowania w sprawie ze skargi P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia: odmówić zawieszenia postępowania /-/ E. Makosz-Frymus
Do tutejszego Sądu wpłynęła skarga P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] lipca 2009 r., utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza G.W. z dnia [...] kwietnia 2008 r. orzekającą o obowiązku zwrotu przez Skarżącego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. W skardze zawarto wniosek o zawieszenie postępowania w niniejszej sprawie, z uwagi na złożony przez Skarżącego "u Burmistrza G. W." w dniu 08 września 2009 r. wniosku o wznowienie postępowania.
W związku z powyższym Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 28 października 2009 r. zwrócono się do Organu o nadesłanie informacji czy Skarżący faktycznie złożył takowy wniosek, a jeśli tak to, na jakim etapie postępowanie się znajduje.
W odpowiedzi na wezwanie pismem z dnia 06 listopada 2009 r. Organ poinformował tut. Sąd, iż w związku z tym, że wniosek posiadał braki formalne, wezwano P. P. do jego podpisania w nieprzekraczalnym terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Dnia 16 października 2009 r. OPS w G. W. zawiadomił Skarżącego, że w związku z nieusunięciem braków formalnych wniesione podanie zostało pozostawione bez rozpoznania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wymienia w sposób taksatywny sytuacje, w których sąd administracyjny zawiesza z urzędu, obligatoryjnie albo fakultatywnie, toczące się przed nim postępowanie (art. 56, art. 124 § 1 i art. 125 § 1). Czynność zawieszenia postępowania powinna być uzasadniona względami celowości, sprawiedliwości oraz ekonomiki procesowej, przy czym przyczyny zawieszenia postępowania w konkretnych sprawach nie mogą budzić najmniejszych wątpliwości, dlatego obowiązkiem Sądu jest sprawdzenie każdej przesłanki ustawowej z urzędu. Chodzi przede wszystkim o to, by nie prowadzić postępowania w sytuacji istnienia bezwzględnej przyczyny zawieszenia postępowania.
W niniejszej sprawie nie zaistniała żadna z przesłanek warunkujących zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego. Podniesiona przez stronę skarżącą w skardze okoliczność złożenia wniosku o wznowienie postępowania okazała się bezzasadna i nie ma wpływu na bieg niniejszego postępowania głównego.
W zaistniałym stanie rzeczy, z uwagi na brak przesłanek do zawieszenia postępowania, Sąd orzekł, na podstawie art. 131 p.p.s.a., jak w sentencji postanowienia.
/-/ E. Makosz-Frymus ja