Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz-Frymus po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2008r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.K. na decyzję z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia odrzucić skargę /-/ E.. Makosz-Frymus
K.K. pismem z 10 marca 2008r. zaskarżył decyzję z dnia [...] Nr [...], którą odmówiono mu przyznania pomocy finansowej w formie zasiłku celowego.
Kierownik Filii Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie pismem z [...] poinformował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, że od wskazanej decyzji Nr [...], skarżący nie wniósł odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Przepis art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002r., nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej: p.p.s.a.) wskazuje, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne. Jednakże kontrola ta uzależniona jest od spełnienia warunku określonego w art. 52 § 1 p.p.s.a. - który to przepis stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu administracyjnym. Nie ulega wątpliwości, że skarżącemu w rzeczonej sprawie przysługiwał środek zaskarżenia w postaci odwołania od pierwszoinstancyjnej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.
Wobec powyższego należy wskazać, że kontroli Sądu podlegać mogą jedynie decyzje, co do których - zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. wyczerpane zostały środki zaskarżenia. Jak wynika z pisma z dnia 26 marca 2008r. skarżący nie skorzystał z przysługującego mu prawa do wniesienia odwołania, a tym samym nie wyczerpał środków zaskarżenia przysługujących mu w postępowaniu administracyjnym.
Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
/-/E.MakoszFrymus
KB/