Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 01 grudnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym skargi K. T. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 września 2009 r. sygn. akt IV SAB/Po 4/09 odrzucającym skargę K. T. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego /-/ B. Popowska
K. T. pismem z dnia [...] listopada 2009 r. wystąpił ze skargą o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 września 2009 r. sygn. akt IV SAB/Po 4/09 odrzucającym skargę K. T. na bezczynność Prezesa Sądu Okręgowego w [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej. Skarżący jako podstawę wznowienia postępowania sądowego wskazał przepisy art. 271 pkt 2 i art. 91 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami admistracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej ppsa), wnosząc jednocześnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i rozpoznanie sprawy od nowa. Uzasadniając skarżący napisał, że został pozbawiony możności działania, albowiem sam nie uczestniczył w posiedzeniu ani nie był należycie reprezentowany przez pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 280 § 1 ppsa sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.
Skarżący jako podstawę do wznowienia wskazuje przepisy art. 271 pkt 2 i art. 91 § 2 ppsa
Art. 271 pkt 2 ppsa stanowi, w zakresie dotyczącym analizowanej skargi, że można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności,, jeżeli strona nie była należycie reprezentowana; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe. Przepis art. 91 § 2 ppsa wskazuje natomiast, że o posiedzeniach jawnych zawiadamia się strony na piśmie lub przez ogłoszenie podczas posiedzenia. Stronie nieobecnej na posiedzeniu jawnym należy zawsze doręczyć zawiadomienie na następne posiedzenie. Zawiadomienie powinno być doręczone co najmniej na siedem dni przed posiedzeniem. W przypadkach pilnych termin ten może być skrócony do trzech dni.
W ocenie Sądu skarga nie opiera się na ustawowej podstawie do wznowienia, mimo powołania w skardze ww. przepisów ppsa. Mianowicie skarżący powołał przepis art. 271 pkt 2 ppsa jednakże w żaden sposób nie wskazał na czym naruszenie to miałoby polegać. Skarżący, w sprawie IV SAB/Po 4/09 złożył obszerną skargę a następnie wniosek o przyznanie prawa pomocy obejmujący zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu postanowieniem z dnia 19 maja 2009 r. sygn. akt IV SAB/Po 4/09 przyznał skarżącemu prawo pomocy we wnioskowanym zakresie, zaś Okręgowa Rada Adwokacka w Poznaniu wyznaczyła dla strony pełnomocnika z urzędu w osobie adw. J. L. Pełnomocnik, zgłaszając swój udział w sprawie, pismem z dnia 02 lipca 2009 r., przesłał do Sądu pełnomocnictwo udzielone przez K. T. Prawidłowo zawiadomiony o rozprawie pełnomocnik pismem z dnia 15 września 2009 r. poparł skargę, wnosząc i wywodząc jak dotychczas w sprawie. Złożył również wniosek o nadesłanie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Postanowienie wraz z uzasadnieniem zostało prawidłowo doręczone pełnomocnikom obu stron. Stosownie do przepisu art. 169 ppsa orzeczenie stało się prawomocne od dnia 29 października 2009 r.
Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że mimo przywołania istniejącej w ustawie podstawy prawnej do wznowienia postępowania, Sąd ma zawsze obowiązek badać, czy wskazana podstawa ma w danej sprawie charakter rzeczywisty tj. czy zachodzi związek pomiędzy powołaną podstawą a treścią rozstrzygnięcia. Należy podnieść, iż jeśli na etapie badania dopuszczalności skargi brak takiego związku jest oczywisty, to bezprzedmiotowe jest - w razie spełnienia pozostałych przesłanek - wyznaczanie rozprawy. Taka właśnie sytuacja zachodzi w przedmiotowej sprawie. Skarżący na każdym etapie postępowania IV SAB/Po 4/09 bądź to osobiście brał czynny udział w toczącym się postępowaniu, bądź to był reprezentowany przez prawidłowo ustanowionego pełnomocnika z urzędu.
Wobec powyższego należy bez wątpienia uznać, że prezentowana przez skarżącego podstawa prawna wznowienia wynikająca z art. 271 pkt 2 ppsa nie ma w przedmiotowej sprawie charakteru rzeczywistego. W związku z tym Sąd stwierdza, że skarga nie opiera się na ustawowych podstawach wznowienia, a brak ten stanowi o odrzuceniu skargi w myśl art. 280 § 1 ppsa.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w postanowieniu.
/-/ B. Popowska mb