Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie nakazu przywrócenia poprzedniego stanu zagospodarowania terenu postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
J. G. wywiódł do Sądu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] stycznia 2015 r. w przedmiocie nakazu przywrócenia poprzedniego stanu zagospodarowania terenu działki numer ewidencyjny [...], położonej w wsi N. w związku z samowolną zmianą sposobu jej użytkowania.
Pismem z 24 marca 2015 r. skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że prowadzi działalność polegającą na wyrobie i sprzedaży drewna kominkowego. Na ww. działce składuje dużą ilość drewna. W ocenie skarżącego zlikwidowanie tego drewna w krótkim czasie nie jest możliwe bez poniesienia znacznych strat, nie ma możliwości sprzedać tego drewna z uwagi na zakończony sezon grzewczy, tym bardziej uzyskać za nie cenę odpowiadającą cenie rynkowej. Ponadto skarżący wskazał, że nie ma innego miejsca na przechowanie drewna i maszyn służących do jego obróbki, a wynajęcie jakiegoś innego terenu narazi go na znaczną szkodę. Skarżący podkreślił, że z załadunkiem drewna i jego transportem wiążą się wysokie koszty. Z kolei znalezienie odpowiedniego miejsca na składowanie drewna i maszyn w sytuacji zapewnienie im odpowiedniego dozoru jest bezcelowe z uwagi na zapewnienie monitoringu na ww. działce.
Postanowieniem z 30 kwietnia 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji.
Na skutek zażalenia uczestnika postępowania Z. L., Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 14 października 2015 r. sygn. akt II OZ 959/15 uchylił postanowienie z 30 kwietnia 2015 r. W uzasadnieniu NSA wskazał, że skoro skarżący pismem z 24 marca 2014 r. skierował wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji do organu, którego organ nie rozpoznał i akta sprawy przekazał do Sądu, to bez wyjaśnienia kwestii do kogo ten wniosek został skierowany Sąd w sposób dowolny przyjął, że podstawą prawną wniosku jest art. 61 § 3 p.p.s.a.
Zarządzeniem z 27 października 2015 r. wezwano skarżącego do sprecyzowania adresata wniosku z 24 marca 2015 r. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W odpowiedzi na wezwanie skarżący poinformował, że wniosek jest skierowany do Sądu i podstawę prawną wniosku stanowi art. 61 § 3 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z zasadą przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (art. 61 § 3 p.p.s.a.).
Powyższy przepis zawiera zamknięty katalog przesłanek uzasadniających wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Pierwszą z nich jest wyrządzenie znacznej szkody, zarówno majątkowej jak i niemajątkowej, którą należy rozumieć za taką, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Natomiast za drugą przesłankę - trudne do odwrócenia prawne i faktyczne skutki - rozumieć należy wywołanie istotnej i trwałej zmiany rzeczywistości, gdzie powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.