Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 31.07. 2018 r. na posiedzeniu niejawnym skargi O. P. na akt Ministra Środowiska w przedmiocie powołania na stanowisko Dyrektora [...] Parku Narodowego postanawia 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącej O.P. kwotę 200 (dwieście) złotych uiszczoną tytułem wpisu od skargi.
O. P. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie akt powołania przez pana M. K. na Dyrektora [...] Parku Narodowego wyłonionego w ramach naboru sygn. [...].
Skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7, 80 oraz 77 K.p.a. w zw. z § 5 ust. 2 pkt 1) i 2) rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie organizacji i przeprowadzania naboru na stanowisko dyrektora parku narodowego z dnia 10 lipca 2012 r., naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 8c ust. 2 w zw. z art. 8c ust. 4 pkt 7, art. 8c ust. 2 w zw. art. 8c ust. 4 pkt 6, art. 8c ust. 7 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody oraz § 13 Rozporządzenia.
O. P. wniosła o uchylenie aktu powołania oraz zasądzenie na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
Minister Środowiska wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
O. P. zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie akt powołania przez pana M. K. na Dyrektora [...]Parku Narodowego wyłonionego w ramach naboru sygn. [...].
Przechodząc do oceny dopuszczalności skargi na powołany w sentencji postanowienia akt powołania, w pierwszej kolejności należy wskazać, że normy kształtujące podstawy systemu sądownictwa, zawarte w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., zakładają określenie właściwości sądów administracyjnych przez ustawodawcę w sposób pozytywny. Zgodnie bowiem z art. 175 ust. 1 ustawy zasadniczej, wymiar sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne. Ustrój i właściwość sądów i postępowanie przed nimi określają ustawy (art. 176 ust. 2). Sądy powszechne sprawują wymiar sprawiedliwości we wszystkich sprawach z wyjątkiem spraw ustawowo zastrzeżonych dla właściwości innych sądów (art. 177). Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują, w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej (art. 184).
Ostatnią z powołanych norm konstytucyjnych ustawodawca rozwinął w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. 2017, poz. 2188 ze zm.), zgodnie z którym sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej. Wspomniana kontrola sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej.
Zasadę pozytywnego określenia właściwości sądów administracyjnych konkretyzują w głównej mierze przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm.), dalej powoływanej również jako p.p.s.a.