Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic-Bukowska po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi A. L. na decyzję Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj.: 1). zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, 2). ustanowić radcę prawnego z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.
Wnioskiem z dnia 16 czerwca 2014 r., złożonym do sprawy IVSA/Wa 1161/14, A. L. (dalej "skarżący") zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Z nadesłanego formularza PPF wynika, że skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jedynym jego dochodem jest renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy w wysokości 1.613 zł brutto miesięcznie. Dochód ten pomniejszany jest o kwotę 950 zł, którą skarżący zobowiązał się - na mocy ugody z dnia 7 kwietnia 2014 r. - wpłacać tytułem obowiązku alimentacyjnego względem matki F. O. od kwietnia 2014 r. do marca 2015 r. Skarżący dodatkowo spłaca nienależnie pobrany zasiłek dla bezrobotnych w kwocie 1.647,20 zł. Należność ta, na podstawie decyzji Starosty G. z dnia [...] czerwca 2014 r. została skarżącemu rozłożona na 10 rat, płatnych w terminach miesięcznych do dnia 20 każdego miesiąca, począwszy od miesiąca czerwca 2014 r. w wysokości 9 rat- po 160 zł i 1 raty- po 207,20 zł.
Wnioskodawca poza prawem dożywotniej służebności osobistej ustanowionej na mocy aktu notarialnego rep. [...] nie dysponuje innym majątkiem, oszczędnościami, ani wartościowymi przedmiotami.
Rozpoznając wniosek należy stwierdzić, że zasługuje on na uwzględnienie.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest, stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zwanej dalej P.p.s.a.) ponoszenie przez stronę kosztów sądowych związanych ze swym udziałem w sprawie. Tak więc podmiot wnoszący skargę do sądu administracyjnego powinien partycypować w kosztach związanych z prowadzeniem postępowania. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest przyznawana osobom charakteryzującym się trudną sytuacją materialną. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspakajają tylko podstawowe potrzeby.
W rozpoznawanej sprawie skarżący zwrócił się z wnioskiem o zwolnienie go od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że wniosek skarżącego winien być oceniany w kontekście spełnienia przez niego przesłanek z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a, czyli przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Warunkiem przyznania prawa pomocy w tym zakresie jest wykazanie przez wnioskodawcę, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).
Ocena okoliczności wynikających z załączonych przez skarżącego do niniejszej sprawy dokumentów źródłowych i oświadczeń uzasadnia przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy w zakresie całkowitym. Należy bowiem stwierdzić, że dochód, którym skarżący dysponuje, tj. 1.348,53 zł netto, pomniejszany jest każdego miesiąca o kwotę 950 zł z tytułu obowiązku alimentacyjnego oraz kwotę 160 zł z tytułu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych. Zwrócić należy uwagę, że Starosta G. uwzględniając wniosek skarżącego o rozłożenie nienależnie pobranego świadczenia (1.647,20 zł) na raty uznał, że opłacanie jednorazowo całej należności nie byłoby adekwatne do możliwości płatniczych skarżącego. Również w ocenie referendarza sądowego pozostająca do dyspozycji skarżącego kwota nie pozwala na poczynienie nie tylko oszczędności, które mogłyby zostać przeznaczone na pokrycie kosztów profesjonalnego pełnomocnika ale również jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego. Biorąc przy tym pod uwagę, że skarżący nie ma ani zasobów pieniężnych, ani wartościowych przedmiotów należy uznać, że zasadne jest przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.