Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. S. i M. M. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2012 r. znak: [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku zagospodarowania odpadów postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Stosownie natomiast do treści art. 252 § 1 ppsa osoba fizyczna, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy, jest zobowiązana do złożenia oświadczenia dotyczącego jej stanu majątkowego oraz podania dokładnych danych o stanie rodzinnym.
Z kolei art. 255 ppsa stanowi, iż jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest zobowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Dopiero po otrzymaniu i zapoznaniu się z treścią takich dokumentów możliwe jest wydanie prawidłowego orzeczenia w tym zakresie.
W przedmiotowej sprawie powyższy warunek dopuszczalności przyznania prawa pomocy nie został spełniony.
Działający przez adwokata A. S., mimo wezwania pismem z dnia 31 lipca 2012 r. do złożenia w terminie 14. dni dokumentów źródłowych oraz dodatkowych oświadczeń potwierdzających jego stan majątkowy i możliwości płatnicze, to jest: wyciągów z posiadanych przez niego i jego żonę rachunków bankowych, dokumentów potwierdzających wysokość dochodu osiąganego z prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej, oświadczenia wyjaśniającego rozbieżność pomiędzy treścią oświadczenia zawartego rubryce nr 8 formularza PPF, z którego wynika, że żona skarżącego nie osiąga dochodu, a treścią złożonego wraz ze skargą oświadczenia, z którego wynika, że skarżący utrzymuje się z zarobku żony, odpisów zeznań podatkowych skarżącego i jego żony, oświadczenia dotyczącego zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, oświadczenia w sprawie zaciągniętego kredytu na samochód z miesięczną ratą 2.000 zł oraz kopii dokumentów wskazujących wysokość opłat związanych z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych i innych, niezbędnych wydatków w gospodarstwie domowym, ewentualnie oświadczenia o wysokości nieudokumentowanych wydatków w gospodarstwie domowym - nie złożył wymaganych dokumentów.
Trzeba przy tym podkreślić, że brak jest podstaw do prowadzenia z urzędu postępowania w sprawie sytuacji rodzinnej i majątkowej wnioskodawcy, jeżeli on sam uchyla się od złożenia niezbędnych do oceny tej sytuacji dokumentów.
Odstępując od złożenia wymaganych dokumentów skarżący nie usunął wątpliwości, jakie budzi oświadczenie zawarte w złożonym przezeń wniosku o przyznanie prawa pomocy. Tym samym uniemożliwił dokonanie oceny jego rzeczywistej sytuacji materialnej.
W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z powyższych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.