Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Borkowska po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Z. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia oddalić wniosek.
A. Z. wywiódł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargą od decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2017 r. w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego z lokalu [...] przy ulicy [...] w W. Wraz ze skargą w piśmie z 10 kwietnia 2017 r. (nadanym w tym samym dniu w urzędzie pocztowym) wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Uzasadniając wniosek skarżący podniósł, że z powodu błędu pracownika Urzędu Poczty Polskiej [...] nie mógł podjąć w terminie przesyłki zawierającej zaskarżona obecnie decyzję. Na potwierdzenie tej okoliczności skarżący dołączył kserokopię oświadczenia kierownika zmiany urzędu pocztowego.
Ponadto skarżący wskazał, że 3 kwietnia 2017 r. otrzymał decyzję Wojewody [...] z [...] lutego 2017 r. wraz z informacją, że przesłana kopia decyzji nie posiada waloru doręczenia, albowiem doręczenie powyższej decyzji skarżącemu nastąpiło 6 marca 2017 r. Z takim stanowiskiem skarżący się nie zgadza.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej również jako "p.p.s.a."), sąd może postanowić o przywróceniu terminu do dokonania czynności sądowej na wniosek strony, o ile do uchybienia terminu doszło bez jej winy. Z kolei zgodnie z treścią art. 87 § 1 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana. Z wnioskiem należy wystąpić w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.), a wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 p.p.s.a.).
Z brzmienia cytowanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie, tj. wniesienie wniosku nastąpi w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu, dopełniona zostanie czynność, dla której był ustanowiony termin oraz wnioskodawca uprawdopodobni brak winy w uchybieniu terminu. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia uwzględnienie wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego 11 grudnia 2012 r. II GSK 1721/12, wskazane orzeczenie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Odnosząc się w pierwszej kolejności do kwestii terminowości złożenia rozpatrywanego wniosku, Sąd ustalił, że skarżący o biegu terminu do wniesienia skargi dowiedział się w chwili doręczenia kopii decyzji z [...] lutego 2017 r. tj. 3 kwietnia 2017 r. Dzień ten należało uznać, że datę ustania przyczyny uchybienia terminu do wniesienia skargi. Skarżący wniosek o przywrócenie terminu wniósł 10 kwietnia 2017 r. Wniosek ten został złożony bezpośrednio do Sądu, a następnie przekazany do organu. W tym miejscu warto zasygnalizować, że w orzecznictwie sądów administracyjnych panuje pogląd, że wynikająca z art. 87 § 3 p.p.s.a. zasada składania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi za pośrednictwem organu służy temu, aby sąd w chwili rozpoznania tego wniosku dysponował aktami sprawy, które z reguły pozostają w posiadaniu organu. Wobec tego, że wniosek jest rozpoznawany już po wpływie akt z organu Sąd uznał, że wniosek o przywrócenie terminu został złożony z zachowaniem ustawowego terminu.