Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. N., S. S. i Z. M. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi Z. N., S. S. i Z. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Z. N., S. S. i Z. M. (dalej: skarżący), reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału IV z dnia 12 maja 2017 r. wezwano pełnomocnika skarżących do nadesłania pełnomocnictwa do występowania w ich imieniu przed sądami administracyjnymi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Pełnomocnik skarżących nie nadesłał pełnomocnictw w zakreślonym terminie, wobec czego postanowieniem z dnia 12 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1214/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę.
Pismem z 3 lipca 2017 r. pełnomocnik skarżących wniósł zażalenie na postanowienie z 12 czerwca 2017 r., wskazując przy tym, że postanowienie jest błędne, a pełnomocnictwa do reprezentowania skarżących przed sądem administracyjnym zostały dołączone do wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji, wszczynającego postępowanie przed organem. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 2 marca 2018 r. oddalił zażalenie.
Natomiast pismem z 13 lipca 2017 r. pełnomocnik skarżących wniósł o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Wskazał podobnie jak w zażaleniu, że pełnomocnictwo znajduje się w aktach administracyjnych sprawy. Ponadto zwrócił uwagę na problemy z uzyskaniem pełnomocnictw z uwagi na utrudniony kontakt ze skarżącymi mieszkającymi zagranicą oraz brak możliwości uzyskania pełnomocnictw od organu i sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego skargi nie zasługuje na uwzględnienie.
Wskazać należy, iż zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - zwaną dalej p.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Natomiast w myśl art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stawiają określone wymogi formalne dla czynności procesowej, jaką jest złożenie wniosku o przywrócenie terminu. Art. 87 § 1 i § 2 p.p.s.a. stanowi, że strona powinna wystąpić z takim wnioskiem w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia oraz uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (por. art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Podkreślić należy, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe jeśli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Wniosek o przywrócenie terminu będzie skuteczny, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się między innymi stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe, czy nagłą chorobę strony lub jej pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą (tak: Naczelny Sąd Administracyjny, postanowienie z dnia 27 maja 2014 r., sygn. akt II GZ 223/14).