Wniosek w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] Sp. z o.o. z siedzibą w G. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] kwietnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

[...] Sp. z o.o. z siedzibą w G., wraz ze skargą na postanowienie Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] kwietnia 2014 r. w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym, wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.

Uzasadniając powyższy wniosek strona skarżąca podniosła, że wykonanie postanowienia narazi interesy majątkowe Spółki na znaczną szkodę, która byłaby trudna do naprawienia. Jednocześnie strona skarżąca wywiodła, że kwota grzywny jest na tyle znaczną kwotą, że może negatywnie wpłynąć na płynność ekonomiczną Spółki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) dalej "p.p.s.a.", sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności administracyjnej, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym i doktrynie przyjmuje się, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a. mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć doprowadzenie do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z treścią aktu. Nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do wykonania i nie każdy wymaga wykonania. Wstrzymaniu wykonania podlegają wyłącznie te akty, które posiadają atrybut wykonalności. Przykładem akt nie nadającego się do wykonania jest postanowienie w przedmiocie uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za niezasadne (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 marca 2014 r. sygn. akt II GZ 95/14, te orzeczenie i orzeczenie powołane poniżej dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Na gruncie rozpoznawanego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia Głównego Lekarza Weterynarii z dnia [...] kwietnia 2014 r. w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym Sąd stwierdził, że postanowienie to nie kwalifikuje się do wykonania, a tym samym nie jest możliwe zawieszenie jego skuteczności. Postanowienie wydane w powyższym przedmiocie zawiera negatywną ocenę zarzutów zgłoszonych w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym. Nie nakłada natomiast na skarżącego żadnych obowiązków i nie wywołuje żadnych bezpośrednich skutków w sferze praw czy obowiązków materialnoprawnych i prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

Strona skarżąca powołuje się co prawda na ujemne skutki ekonomiczne, ale wywołane innym orzeczeniem, niż zaskarżone, tj. postanowieniem Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2013 r. znak: [...], z którego wynika konieczność zapłacenia grzywny wymierzonej w celu przymuszenia do wykonania obowiązku wynikającego z decyzji Granicznego Lekarza Weterynarii w G. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...]. Taki argument nie może wywrzeć zamierzonego skutku. Podkreślić należy, że rozstrzygnięcie w przedmiocie uznania zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym za niezasadne nie nakłada na stronę skarżącą żadnych obowiązków, w szczególności nie zobowiązuje do zapłaty grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku wynikającego z wydanego wcześniej aktu administracyjnego, będącego podstawą do wszczęcia i prowadzenia egzekucji administracyjnej.

W konsekwencji Sąd uznał, że brak jest podstaw do uwzględnienia przedmiotowego wniosku i na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1