Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu w dniu 7 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków R. N. i M. N. o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi R. N. i M. N. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lutego 2015 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi.
Postanowieniem z 29 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargą R. N. i M. N. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z [...] lutego 2015 r. w przedmiocie ustalenie odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, z powodu nieuzupełnienia braków formalnych skargi.
Powyższe postanowienia zostało doręczone skarżącym 6 lipca 2015 r.
Pismami z 12 lipca 2015 r., nadanymi w tym samym dniu w urzędzie pocztowym skarżący wnieśli o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, jednocześnie uzupełnili brak formalny skargi tj. wskazali wartości przedmiotu zaskarżenia.
R. N. uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności, której uchybiła wskazała, że korespondencję zawierającą wezwanie do usunięcia braków formalnych odebrało jej dziecko i zapominało jej przekazać. Skarżąca podkreśliła, że w okresie 10-18 maja 2015 r. przebywała na urlopie wypoczynkowym, a o wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych dowiedziała się z postanowienia z 29 czerwca 2015 r.
Z kolei M. N. w uzasadnieniu wniosku wywiódł, że wezwanie do usunięcia braków formalnych zostało doręczone jego rodzicom, którzy są osobami starszymi i schorowanymi, mającymi kłopoty z pamięcią. O wezwaniu poinformowali go 18 maja 2015 r. po powrocie z urlopu wypoczynkowego. W tym dniu upływał również termin do udzielenia odpowiedzi na wezwanie. Na skutek zmęczenia niewłaściwie zrozumiał treść wezwania z Sądu, a z uwagi na upływający termin do wykonania wezwania nie miał możliwości zwrócenia się o pomoc do profesjonalisty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej również "p.p.s.a.", sąd może postanowić o przywróceniu terminu do dokonania czynności sądowej na wniosek strony, o ile do uchybienia terminu doszło bez jej winy. Z kolei zgodnie z treścią art. 87 § 1 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana. Z wnioskiem należy wystąpić w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny uchybienia. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.), a wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
Z brzmienia cytowanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć zastosowanie jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie, tj. wniesienie wniosku w ciągu siedmiu dni od ustania przeszkody uniemożliwiającej dochowanie terminu, dopełnienie czynności, dla której był ustanowiony termin oraz brak winy w uchybieniu terminu. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia uwzględnienie wniosku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego 11 grudnia 2012 r. II GSK 1721/12, te orzeczenie i orzeczenia powołanie poniżej dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).