Wniosek w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Z. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. Z. na uchwałę Rady [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 19 kwietnia 2016 r. A. Z. (dalej zwany "skarżącym") wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady [...] z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którą Sąd w dniu 2 maja 2016 r. przekazał do organu, informując o powyższym skarżącego.

Rada [...] zwróciła Sądowi skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy wnosząc o jej odrzucenie z uwagi na uchybienie terminowi do jej wniesienia.

Skarżący w dniu 8 czerwca 2016 r. zapoznał się w czytelni akt Sądu z aktami niniejszej sprawy i w tym samym dniu wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia skargi wskazując, iż przekroczenie ustawowego terminu do wniesienia skargi nastąpiło częściowo z jego winy, gdyż nie stać go było na adwokata oraz z winy organu, który nie udzielił odpowiedzi na jego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej "P.p.s.a.") jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.

Warunkami skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu są zgodnie z art. 87 P.p.s.a. złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, uprawdopodobnienie braku winy w uchybieniu oraz równoczesne ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie.

W tym miejscu należy podkreślić, że brak winy wiąże się z obowiązkiem dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Jedynie, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku, można mówić o braku winy. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, przy zastosowaniu obiektywnego miernika staranności, jakiego można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się m.in.: stany nadzwyczajne, takie jak problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 kwietnia 2014 r., sygn. akt I OZ 295/14).

W ocenie Sądu wniosek skarżącego spełnia tylko dwie z powyżej wymienionych przesłanek, warunkujących przywrócenie uchybionego terminu. Mianowicie skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu z zachowaniem ustawowego terminu, czyli w terminie 7 dni od daty zapoznania się za aktami sprawy, w tym odpowiedzią na skargę wskazującą na przekroczenie terminu do wniesienia skargi. Ponadto składając wniosek dopełnił czynności, dla których określony był przedmiotowy termin, czyli wniósł skargę za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję. Skarżący nie uprawdopodobnił natomiast braku winy w uchybieniu terminu.

Strona 1/2