Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 5 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego wniosku J. S. o przywrócenie terminu na wniesienia skargi postanawia: odrzucić wniosek
Skarżący J. S. w dniu 27 sierpnia 2012 r. wniósł osobiście do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego.
Jak wynika z treści art. 86 § 1 i art. 87 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 - zwana dalej: P.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się - co do zasady - do sądu, w którym czynność miała być dokonana w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Z kolei wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. W orzecznictwie przyjmuje się, że ta odrębność została podyktowana tym, że przed rozpoznaniem wniosku sąd powinien dysponować aktami sprawy, te zaś są w posiadaniu organu. Przyjmuje się przy tym, że od tej reguły jest także wyjątek, a mianowicie w sytuacji, gdy o uchybieniu terminu do złożenia skargi strona dowiedziała się z postanowienia o jej odrzuceniu. W takiej sytuacji wniosek o przywrócenie terminu do wniesienie skargi po odrzuceniu skargi przez sąd składa się do sądu, a nie za pośrednictwem organu, ponieważ akta sprawy są już w sądzie (por. np. postanowienie NSA z dnia 14 stycznia 2011 r., sygn. akt II OZ 1343/10, postanowienie NSA z dnia 26 kwietnia 2012 r., sygn. akt II GZ 146/12).
W ocenie Sądu powyższa wykładnia art. 87 § 3 P.p.s.a. winna także - na zasadzie wyjątku - znaleźć zastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy.
W dniu 7 sierpnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę na w/w decyzję, wobec tego, iż została ona wniesiona z uchybieniem ustawowego, trzydziestodniowego terminu. Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony stronie skarżącej - na adres wskazany w skardze - w dniu 17 sierpnia 2012 r. Odbiór pokwitował osobiście skarżący J. S.. W tym też dniu skarżący dowiedział się, iż uchybił terminowi do wniesienia skargi. Datę tą Sąd uznał jako datę ustania przyczyny uchybienia terminu, od której to biegł siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi. Termin ten upłynął w dniu 24 sierpnia 2012 r. Tymczasem skarżący złożył przedmiotowy wniosek o przywrócenie terminu w dniu 27 sierpnia 2012 r. W związku powyższym wniosek skarżącego należało uznać za spóźniony.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 88 ustawy P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.