Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 29 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi A. P. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2009 r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji drogi postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj.: 1). zwolnić A. P. od kosztów sądowych, 2). ustanowić adwokata z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
A. P. w dniu 5 września 2009 r. ( data nadania pisma w urzędzie pocztowym) zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na wskazaną w sentencji decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] maja 2009 r.
W nadesłanym formularzu PPF skarżący oświadczył, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Wnioskodawca jest właścicielem domu o pow. 41 m2, współwłaścicielem działki o pow. 702 m2 oraz drogi o pow. 80 m2, wywłaszczonej na podstawie zaskarżonej decyzji.
Uzasadniając swój wniosek skarżący wskazał, iż duże koszty ponoszone w związku z koniecznością wydatkowania znacznych kwot na lekarstwa, niezbędne wobec przebytych chorób, znacznie obniżają uzyskiwane prze niego niewysokie dochody. Wnioskodawca podkreślił ponadto, iż ponosi znaczne wydatki na spłatę zaciągniętych kredytów bankowych ( ok. 283 zł miesięcznie) oraz utrzymanie, starego domu. Z nadesłanego formularza wniosku wynika, iż źródłem utrzymania skarżącego jest świadczenie emerytalne w kwocie 1881, 46 zł brutto miesięcznie oraz dochód z najmu w wysokości 840 zł miesięcznie.
Uzupełniając przedmiotowy wniosek skarżący w dniu 22 września 2009 r. przedłożył dokumenty źródłowe, m.in. faktury VAT potwierdzające jego wydatki na lekarstwa oraz utrzymanie mieszkania. Z nadesłanych dokumentów wynika, iż skarżący w miesiącach od stycznia do września 2009 r. wydatkował kwotę 2882, 85 zł na zakup niezbędnych lekarstw. Wnioskodawca nadesłał również dokumenty potwierdzające wysokość jego zobowiązań kredytowych z tytułu zaciągniętych pożyczek oraz wyciągi z konta bankowe z okresu ostatnich trzech miesięcy, z których wynika, iż skarżący nie posiada żadnych oszczędności.
Rozpoznając wniosek, stwierdzono co następuje:
Na gruncie obowiązujących regulacji prawnych obowiązuje zasada, według której koszty sądowe jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Jednakże przepisy postępowania sadowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nieposiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Należy dodać, że prawo pomocy może dotyczyć wyłącznie postępowania przed sądem administracyjnym i nie rozciąga się na postępowanie administracyjne.
W rozpatrywanej sprawie wniosek skarżącego dotyczy przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. Ze względu na tak określone granice wniosku, skarżący powinien udowodnić, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego. Do wykazania tej okoliczności zobowiązuje go przepis art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej P.p.s.a.).
Analiza powołanych powyżej przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazuje, że skarżący powinien wykazać, przedstawiając odpowiednie argumenty i dowody ( m.in. dokumenty źródłowe świadczące o krytycznej sytuacji finansowej), iż nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego.
Należy zważyć, że złożone przez skarżącego oświadczenie co do jego stanu zdrowia ( przebytych chorób), oraz wysokości stałych dochodów i wydatków, poparte dokumentami źródłowymi wskazuje na to, że po stronie skarżącego istnieje sytuacja, w której nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego. Skarżący uzyskuje wprawdzie stałe dochody z tytułu świadczenia emerytalnego i umowy najmu, jednak łączna wysokość tych dochodów- 2 721, 96 zł brutto miesięcznie, przy uwzględnieniu kwoty wydatków jakie ponosi skarżący na spłatę zaciągniętych pożyczek, bieżące utrzymanie, a przede wszystkim zakup niezbędnych lekarstw, daje podstawy by przypuszczać, iż w stosunku do skarżącego zachodzą przesłanki określone w przepisie art. 246 § 1 pkt 1 ustawy P.p.s.a., uzasadniające przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia w oparciu o przepis art. 245 § 2, art. 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 §1 § 2 pkt 7 P.p.s.a.