Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Michał Majcher po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi E. P. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich postanawia: przyznać E. P. prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
W piśmie z dnia 10 kwietnia 2018 r. E. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich.
W skardze zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy.
W dniu 4 czerwca 2018 r. Skarżący uzupełnił brak formalny wniosku o przyznanie prawa pomocy i złożył go na urzędowym formularzu. Zaznaczył, że ubiega się o przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną Z., zajmuje wydzielone mieszkania w domu syna, jest właścicielem lasu o pow. 1,17 ha, nie posiada oszczędności ani rzeczy wartościowych. Małżonkowie utrzymują się z emerytur w łącznej wysokości 2223,38 zł. Jako wydatki stałe Wnioskodawca podał: - odpady komunalne - 30 zł, podatek leśny - 25 zł, gaz - 51 zł, energia elektryczna - 49 zł, leki - 350-400 zł, dojazdy do lekarza - 150-200 zł, opał ok. 2400 rocznie.
Do wniosku dołączył m.in. decyzje o wysokości emerytur rolniczych (1095,37 Skarżący, 1132,01 zł - jego żona), kopi faktur za leki - 106,76 zł orz 220,06 zł, kopie faktura za prąd - 49,27 zł.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 - dalej zwanej Ppsa) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Na wstępie należy wyjaśnić, że wniosek Skarżącego zakwalifikowany został jako żądanie przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata. Co prawda w skardze Skarżący podał, że wnosi jedynie o zwolnienie od opłat sądowych, to jednak kluczowe znaczenie należało nadać treści żądania zawartego w formularzu PPF, w którym Skarżący w sposób wyraźny zwrócił się do Sądu o ustanowienia pełnomocnika. Za przyjęciem takiego stanu rzeczy przemawia to, że formularz PPF (o przyznanie prawa pomocy) został przesłany przez Sąd Skarżącemu już po wniesieniu skargi. Miał on zatem swobodę w sformułowaniu żądania odnośnie prawa pomocy. We wniosku PPF w rubrykach 4.1. i 4.2 Skarżący pozostawił nieprzekreślone jedynie żądanie "ustanowienie adwokata". Wobec tak sformułowanego żądania Referendarz rozpoznał wniosek jedynie w tym zakresie.
W ocenie Referendarza Skarżący w niniejszej sprawie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z danych zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy i nadesłanych dokumentów wynika, że Wnioskodawca pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną. Małżonkowie utrzymują się wyłącznie z emerytur w łącznej wysokości 2227 zł. Konieczne miesięczne koszty utrzymania zostały oszacowane przez Skarżącego na kwotę ok. 1000 zł (wliczając koszty opału). Wobec tego po odliczeniu niezbędnych wydatków Skarżącemu na pozostałe wydatki pozostaje kwota ok.1200 zł. Z powyższej kwoty musi zapewnić sobie i żonie wyżywienie, ubranie, środki czystości itp.
Natomiast zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi 480 zł. Wobec tego nawet minimalna stawka na wynagrodzenie dla pełnomocnika stanowi znaczną część uzyskiwanego przez Skarżącego świadczenia.
Skarżący jako osoba w podeszłym wieku nie ma również dodatkowych możliwości zarobkowych. Wobec tego spełnione zostały przesłanki umożliwiające przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 Ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.