Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2012 r. odrzucającego skargę T. G. na działanie Prezydenta W. postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2012 r. odrzucił skargę T. G. na działanie Prezydenta W. dotyczące prowadzenia remontu kwatery wojennej z 1939 r. na cmentarzu [...].
Odpis powyższego postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczono skarżącemu w dniu 18 września 2012 r. (k. 48).
W dniu 15 października 2012 r. skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy m. in. w zakresie ustanowienia adwokata (k. 63).
Postanowieniem z dnia 29 listopada 2012 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym m. in. ustanowienie adwokata (k. 78), na którego Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła w dniu 11 grudnia 2012 r. adw. J. K. (k. 84).
W dniu 25 stycznia 2013 r. pełnomocnik skarżącego adw. J. K. wniósł do Sądu skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2012 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że w dniu 8 stycznia 2013 r. otrzymała od ORA w W. informację o wyznaczeniu go pełnomocnikiem skarżącego. Będąc w dniu 23 stycznia 2013 r. w Sądzie zapoznał się z aktami sprawy i powziął informację o stanie sprawy oraz konieczności sporządzenia skargi kasacyjnej. Zdaniem pełnomocnika skoro powyższy wniosek wraz ze skargą kasacyjną złożony został w terminie nie późniejszym niż 30 dni od dnia zawiadomienia pełnomocnika o jego ustanowieniu, to stanowi to o braku winy strony w uchybieniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, dając tym samym podstawę do jego przywrócenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zatem zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu. Jednocześnie stosownie do art. 87 § 1 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
W ocenie Sądu wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że skarga kasacyjna zgodnie z art. 175 § 1 P.p.s.a. powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego (z zastrzeżeniem § 2 i 3 art. 175 P.p.s.a.). Oznacza to, że w imieniu skarżącego skargę kasacyjną mógł złożyć jedynie pełnomocnik profesjonalny. W przedmiotowej sprawie był to pełnomocnik przyznany skarżącemu z urzędu, który został jednak wyznaczony po upływie terminu do wniesienia środka zaskarżenia, dlatego też wraz ze skargą kasacyjną złożył on wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
Pełnomocnik skarżącego oświadczył, że o ustanowieniu go pełnomocnikiem z urzędu dowiedział się w dniu 8 stycznia 2013 r. Najwcześniej mógł więc wnieść skargę kasacyjną w tymże dniu, co przemawia za uprawdopodobnieniem uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Należy też mieć na uwadze, iż złożenie w dniu 25 stycznia 2013 r. skargi kasacyjnej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia nastąpiło w terminie 30 dni od dnia, w którym pełnomocnik dowiedział się o fakcie wyznaczenia go pełnomocnikiem z urzędu.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na mocy art. 86 § 1 oraz art. 87 § 1 i § 2 P.p.s.a., postanowił jak w sentencji.