Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku H. F. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi H. F. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2007 r. [...] w przedmiocie przejęcia mienia na własność Państwa na podstawie umowy międzynarodowej postanawia: 1). ustanowić radcę prawnego, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W. 2). oddalić wniosek w zakresie zwolnienia od kosztów sadowych.
Po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w dniu 26 listopada 2008 r. wyroku uchylającego zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Finansów z dnia [...] marca 2007 r. skarżąca H. F. wniosła o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w niniejszej sprawie.
Z informacji podanych w nadesłanym formularzu PPF wynika, że skarżąca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Wnioskodawczyni jako źródło miesięcznych dochodów wskazała rentę rodzinną wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym w łącznej wysokości 1221, 20 zł oraz dochód z wynajmu mieszkania w wysokości 2620 zł brutto miesięcznie. Uzasadniając swój wniosek skarżąca podała, że jest osobą w podeszłym wieku, ponosi stałe wydatki związane utrzymaniem domu oraz zakupem niezbędnych lekarstw. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że skarżąca poza 1/3 domu oraz udziału w kamienicy nie posiada żadnego innego majątku, ani środków pieniężnych.
Uzupełniając na wezwanie Sądu przedmiotowy wniosek skarżąca przy piśmie procesowym z dnia 28 lutego 2009 r. nadesłała szereg faktur VAT dokumentujących poniesione przez nią wydatki na remont kamienicy.
Z regulacji prawnych dotyczących kosztów sądowych wynika, że zasadą jest, iż każdy kto wnosi do Sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki, obowiązany jest do uiszczenia stosownych kosztów sądowych. Przysługujące Sądowi prawo do przyznania prawa pomocy nie ma charakteru pełnego, swobodnego uznania Sądu, lecz podlega określonym regułom, których należy bezwzględnie przestrzegać przy każdorazowym rozpatrywaniu takiego wniosku.
Na podstawie art. 243 § 1 oraz art. 245 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd może, na wniosek strony, przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
Rozważając w pierwszej kolejności zasadność przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, należy wskazać, że w dniu 21 września 2007 r. ( data nadania pisma w urzędzie pocztowym) w przedmiotowej sprawie skarżąca złożyła już wniosek o przyznanie prawa pomocy obejmujący zwolnienie od kosztów sądowych. W wyniku rozpoznania przedmiotowego wniosku, referendarz sądowy postanowieniem z dnia 2 października 2007 r. przyznał skarżącej prawo pomocy w tym zakresie. Postanowienie to jest prawomocne.
Powyższe oznacza, że od dnia wydania postanowienia przyznającego wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych skarżąca nie ma obowiązku uiszczania żadnych kosztów sądowych do dnia prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy. Należy bowiem podkreślić, że przyznane skarżącej prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych jest skuteczne od tego właśnie momentu przez cały dalszy tok postępowania, zarówno przed sądem pierwszej instancji - wojewódzkim sądem administracyjnym - jak i przed sądem drugiej instancji - Naczelnym Sądem Administracyjnym. W sytuacji wcześniejszego zwolnienia skarżącej od kosztów sądowych na mocy prawomocnego orzeczenia sądowego, nie jest ona zobowiązana do ponownego ubiegania się o przyznanie prawa pomocy w tym zakresie, jeżeli ma zamiar dokonać w postępowaniu czynności podlegającej opłacie.