Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 14 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi S. A. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj.: 1). zwolnić S. A. od kosztów sądowych, 2). ustanowić adwokata, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
S. A. w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] zawarł wniosek o przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w niniejszej sprawie.
W uzasadnieniu wniosku oraz w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną, córką oraz małoletnim wnukiem. Źródłem utrzymania rodziny skarżącego są świadczenia emerytalne w łącznej wysokości 1982, 80 zł. Córka skarżącego jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Wśród comiesięcznych wydatków koniecznych skarżący wymienił: koszty swojego leczenia i dojazdów do szpitala (300 zł), koszty leczenia żony (200 zł), koszty zakupów przyborów szkolnych i odzieży dla wnuka (150 zł), koszty utrzymania mieszkania (300 zł), ratę kredytu wraz z odsetkami (158 zł) oraz abonament za telefon (55 zł). Ponadto skarżący oświadczył, iż posiada debet na karcie kredytowej w wysokości 3900 zł. Z nadesłanego formularza wniosku wynika, iż wnioskodawca jest właścicielem domu o pow. 67 m2, mieszkania o pow. 67 m2 oraz działki budowlanej o pow. 14 a. Skarżący nie posiada przedmiotów wartościowych ani wolnych środków pieniężnych.
Uzupełniając przedmiotowy wniosek wnioskodawca dołączył szereg dokumentów źródłowych potwierdzających jego trudną sytuację majątkową, m.in.: 1) kartę leczenia szpitalnego; 2) kopie decyzji ZUS w sprawie wysokości świadczenia emerytalnego skarżącego i jego żony; 3) kopię wyciągu bankowego z banku [...]; 4) kopię faktury VAT za usługi telekomunikacyjne w wysokości 55 zł oraz 5) kopię faktury VAT za energię elektryczną 134, 12 zł. Skarżący dołączył również dowód wpłaty raty kredytowej w wysokości 156 zł.
Mając powyższe na uwadze należało zważyć, co następuje:
Przyznanie prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady, iż strony ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie (art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.). Z dyspozycji art. 243 § 1, oraz art. 245 §§ 1-3 p.p.s.a. wynika, że właściwy sąd administracyjny może na wniosek strony, złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku, przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.
W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie pełnomocnika procesowego, a zatem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. Warunkiem przyznania prawa pomocy w tym zakresie jest wykazanie przez wnioskodawcę, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).
Ocena okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku oraz wynikających z załączonych do niego dokumentów źródłowych, uzasadnia przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy w żądanym zakresie. Należy bowiem stwierdzić, że dochód, którym skarżący dysponuje, tj. 1982, 80 zł miesięcznie na cztery osoby, nie tylko nie pozwala na poczynienie oszczędności, które mogłyby zostać przeznaczone na pokrycie kosztów sądowych, ale nie wystarcza nawet na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania skarżącego i jego rodziny. O trudnej sytuacji materialnej wnioskodawcy świadczy chociażby okoliczność, że nie posiada on wystarczających środków na pokrycie wydatków niezbędnych do utrzymania koniecznego (energia, gaz, podatek), czego dowodem jest debet na karcie kredytowej w wysokości 3900 zł. Zestawienie wysokości dochodu, którym strona miesięcznie dysponuje na zaspokojenie potrzeb życiowych swojej rodziny z wysokością cen artykułów pierwszej potrzeby, wysokością ponoszonych i udokumentowanych przez niego kosztów utrzymania domu, leczenia oraz spłatą zaciągniętego kredytu, prowadzi do wniosku, że z posiadanych środków pieniężnych nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego.
Należy zatem uznać, iż aktualna sytuacja materialna wnioskodawcy pozwala na stwierdzenie, że zasadnym jest przyznanie mu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w niniejszej sprawie.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.