Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. B. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] września 2011 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia postanawia: przyznać adwokatowi M. B. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 16 grudnia 2011 r. ustanowiono dla R. J. adwokata z urzędu w sprawie ze skargi wymienionego na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] września 2011 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy określenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia.
Okręgowa Rada Adwokacka w W. pełnomocnikiem strony wyznaczyła adwokata M. B..
Wyrokiem z dnia 29 lutego 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 1609/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. J. na powołaną decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Jednocześnie Sąd przyznał adwokatowi M. B. kwotę 240 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w W. pełnomocnik R. J. zwrócił się o sporządzenie uzasadnienia powołanego wyroku. Odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczono mu w dniu 10 kwietnia 2012 r.
Pismem z dnia 25 maja 2012 r. adwokat M. B. poinformował Sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 29 lutego 2012 r. Do pisma dołączył kopię skierowanej do R. J. opinii z dnia 25 kwietnia 2012 r. o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wraz potwierdzeniem jej odbioru w dniu 30 kwietnia 2012 r.
Jednocześnie pełnomocnik zwrócił się o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że koszty tej pomocy nie zostały zapłacone w całości ani w części.
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia, stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł. Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) tego samego rozporządzenia, w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej stawka minimalna wynosi 50 % wskazanej wyżej kwoty, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie pomoc prawna z urzędu, o przyznanie kosztów której zwrócił się wyznaczony adwokat, sprowadzała się do sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lutego 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 1609/11. Powinien on zatem otrzymać wynagrodzenie według stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) wskazanego rozporządzenia. Ponieważ prowadził on sprawę przed wydaniem orzeczenia przez Sąd pierwszej instancji, opłata wynosi 50% stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia.
Stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłata ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.