Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
W dniu 7 czerwca 2018 r. wpłynęła za pośrednictwem organu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarga A. W. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych.
W dniu 22 czerwca 2018 r. skarżący cofnął powyższą skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.), skarżący może rozporządzać skargą. Oznacza to, że może zrezygnować z kontynuowania postępowania sądowego, cofając skargę. Cofnięcie skargi wiąże Sąd, chyba że zmierzałoby to do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności, wówczas Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne.
W niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności, które czyniłyby wniosek cofający skargę niedopuszczalnym. Wobec tego Sąd uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne i prawnie skuteczne.
W tej sytuacji, na mocy art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd postanowił jak w sentencji postanowienia.