Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. R. z dnia 18 lutego 2012 r. o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 1698/11 oddalającego skargę W. R. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania postanawia: przywrócić termin do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku
Na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] września 2011 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] o zawieszeniu postępowania w przedmiocie stwierdzenia, że działka nr ewid. [...] o powierzchni 0,1 ha położona we wsi S., gmina W., powiat l., województwo [...], stanowiąca część dawnej nieruchomości ziemskiej pn. "[...]", nie podlegała regulacjom przepisów dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 o przeprowadzaniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13, ze zm.), skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył W. R. Pod skargą podpisał się także Z. S., jako pełnomocnik skarżącego. Zarządzeniem z dnia 25 października 2011 r. Z. S. został wezwany do wskazania, czy spełnia on przesłanki z art. 35 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) do bycia pełnomocnikiem skarżącego. Pismem z dnia 9 listopada 2011 r. Z. S. poinformował, że nie spełnia on ustawowych przesłanek do reprezentowania skarżącego w postępowaniu przed Sądem.
Na rozprawie w dniu 18 stycznia 2012 r. Sąd oddalił skargę W. R. na postanowienie z dnia [...] września 2011 r. W dniu 19 stycznia 2012 r. w imieniu skarżącego wniosek o sporządzenie uzasadnienia złożył Z. S. Zarządzeniem z dnia 23 stycznia 2012 r. skarżący W. R. został wezwany do uzupełnienia braku formalnego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku poprzez jego podpisanie lub nadesłanie podpisanego egzemplarza wniosku do Sądu w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania. Skarżący nadesłał wniosek, który jednak nie zawierał jego odręcznego podpisu, zatem nie był zgodny z art. 141 § 2 w zw. z art. 46 p.p.s.a. Zarządzeniem z dnia 9 lutego 2012 r. Sąd pozostawił wniosek skarżącego bez rozpoznania. Zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru skarżący odebrał zarządzenie w dniu 16 lutego 2012 r.
W dniu 18 lutego 2012 r. skarżący wniósł zażalenie na postanowienie z dnia 9 lutego 2012 r., a także wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienie wyroku z dnia 18 stycznia 2012 r. Do wniosku dołączył podpisany wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu wniosku z dnia 18 lutego 2012 r. skarżący wskazał, że nie nadesłał podpisanego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku przez nieuwagę. Podpisany egzemplarz wniosku został w jego dokumentach, a niepodpisany został nadany do Sądu. Zdaniem skarżącego ze względu na jego stan zdrowia i wiek, a także pomoc innych osób (dzieci, wnuki) omyłka miała charakter niezawiniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Jak wynika z treści art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać zatem uzasadnienie uprawdopodabniające okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminowi, które to okoliczności stanowią zasadniczą przesłankę przywrócenia terminu. Zarówno orzecznictwo, jak i piśmiennictwo są zgodne, że uprawdopodobnienie istnienia tej przesłanki (brak winy) jest środkiem zastępczym dowodu w ścisłym tego słowa znaczeniu i nie daje pewności, lecz tylko wiarygodność (prawdopodobieństwo) twierdzenia o jakimś fakcie (por. wyrok NSA z dnia 21 sierpnia 2009 r., II FZ 238/09, niepubl.). Natomiast pojęcie uprawdopodobnienia sprowadza się do: postępowania zmierzającego do stwierdzenia istnienia lub nieistnienia określonego zdarzenia, czynności podjętej w ramach postępowania, wyniku tego postępowania bądź wreszcie do zastępczego środka dowodowego. Z tego powodu uprawdopodobnienie określane jest jako ułatwione postępowanie dowodowe, postępowanie zmierzające do uwiarygodnienia twierdzeń, surogat, namiastkę dowodu bądź środek zastępczy dowodu niedający pewności, lecz tylko wiarygodność (prawdopodobieństwo) twierdzenia o jakimś fakcie (M. Iżykowski, Charakterystyka prawna uprawdopodobnienia w postępowaniu cywilnym, "Nowe Prawo" 1980, nr 3, s. 75).