Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędziowie sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.),, sędzia WSA Tomasz Wykowski, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi L. R. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie : odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony p o s t a n a w i a 1.umorzyć postępowanie sądowe, 2.zwrócić skarżącej L. R. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego.
L. R. reprezentowana przez adwokata P. D. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2013 r., utrzymującą w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r., orzekającą o odmowie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
W dniu 17 lutego 2014 r. wpłynęło do Sądu pismo, w którym pełnomocnik skarżącej oświadczył, że cofa skargę. Na uzasadnienie podał, że po wniesieniu skargi do Sądu L. R. otrzymała zgodę na pobyt tolerowany i została jej wydana karta pobytu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Zgodnie z art. 60 p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W niniejszej sprawie nie wystąpiły przesłanki niedopuszczalności cofnięcia skargi, określone w powyższym przepisie, zatem pełnomocnik skarżącego cofnął skargę skutecznie.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 60 p.p.s.a. oraz art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.