Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Aneta Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi O. B. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy wniosku O. B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
W dniu 28 grudnia 2012 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) O. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że w dniu 27 grudnia 2012 r. w związku z kończącym się terminem dokumentu tożsamości cudzoziemca, udał się do Wydziału Zamiejscowego Urzędu do Spraw Cudzoziemców w B. w celu jego wymiany. Po sprawdzeniu danych skarżącego okazało się, że skarżący w dniu 14 listopada 2012 r. odebrał już decyzję z [...] października 2012 r. w sprawie odmowy nadaniu mu statusu uchodźcy. Skarżący podał, że dotychczas wszelka korespondencja między nim a organami odbywała się za pośrednictwem Urzędu do Spraw Cudzoziemców w B. Tym razem jednak tak się nie stało. Skarżący przypuszcza, że decyzja została wysłana na jego adres prywatny, gdzie wynajmuje obecnie mieszkanie. W toku postępowania adres skarżącego ulegał zmianie, jednakże skarżący za każdym razem informował organy o jego zmianie, wskazując aktualny. W tej sytuacji nie można uznać, zdaniem skarżącego, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło z jego winy, skoro skarżący dopełnił wszystkich formalności i podał aktualny adres do korespondencji. W ocenie skarżącego, organ wysłał błędnie zaskarżoną decyzję na nieaktualny adres i w związku z tym skarżący jej faktycznie nie odebrał, a przesyłka został uznana za doręczoną zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 i art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej w skrócie: P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. We wniosku o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Przywrócenie terminu uzależnione jest od spełnienia określonych przesłanek pozytywnych, których istnienie pozwala na przywrócenie terminu i negatywnych, których istnienie czyni przywrócenie terminu niedopuszczalnym. Brak winy po stronie dokonującego, czy zamierzającego dokonać określoną czynność procesową stanowi konieczną a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu.
W niniejszej sprawie wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie.
Jak wynika z akt sprawy zaskarżona decyzja z [...] października 2012 r. została przesłana na adres pełnomocnika skarżącego S. P., a nie na adres skarżącego. Skarżący złożył do akt sprawy - wraz z odwołaniem od decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] lipca 2012 r. - upoważnienie z [...] lipca 2012 r. dla S. P. do reprezentowania skarżącego w procedurze o nadanie statusu uchodźcy zarówno przed szefem Urzędu do Spraw Cudzoziemców jak i Radą do Spraw Uchodźców.
W myśl art. 40 § 2 K.p.a. jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. Organ prawidłowo zatem przesłał decyzję z dnia [...] października 2012 r. ustanowionemu przez skarżącego pełnomocnikowi. Przesyłka zawierająca zaskarżoną decyzję, w której prawidłowo pouczono o terminie i sposobie wniesienia skargi, skierowana na adres S. P., wróciła do organu z adnotacją poczty "niepodjęto w terminie". Zawiadomienia dla pełnomocnika skarżącego o pozostawieniu przesyłki w urzędzie pocztowym umieszczono w skrzynce oddawczej w dniach: 30 października 2012 r. i 7 listopada 2012 r. Należy zatem uznać, iż zaskarżona decyzja została skutecznie doręczona pełnomocnikowi skarżącego z upływem dnia 13 listopada 2012 r. (art. 40 § 2 oraz 44 § 4 K.p.a.). Ustawowy, 30-dniowy termin do wniesienia skargi (art. 53 § 1 P.p.s.a.) upłynął zatem bezskutecznie w dniu 13 grudnia 2012 r.
Wobec powyższego wszelka argumentacja skarżącego podana we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, dotycząca nieprawidłowości doręczenia zaskarżonej decyzji, nie znajduje oparcia w aktach sprawy. Tym samym stwierdzić należy, iż skarżący we wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi, nie uprawdopodobnił, iż uchybienie terminowi nastąpiło nie z jego winy. Nie została zatem spełniona przesłanka określona w art. 86 § 1 powołanej ustawy.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 86 § 1 i art. 87 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.