Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. B. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi K. B. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy, odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej, nieudzieleniu zgodny na pobyt tolerowany postanawia: odrzucić wniosek
Postanowieniem z dnia 17 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, sygn. akt IV SA/Wa 1719/14, odrzucił skargę K. B. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2014 r. o odmowie nadania statusu uchodźcy, odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej, nieudzieleniu zgody na pobyt tolerowany oraz uchylono decyzję organu I instancji i umorzono postępowania w zakresie wydalenia cudzoziemca z terytorium RP. Przyczyną odrzucenia skargi było nieuiszczenie przez skarżącego wpisu sądowego.
Odpis powyższego postanowienia doręczono skarżącemu w dniu 27 października 2014 r.
W piśmie z dnia 16 grudnia 2014 r. skarżący poinformował Sąd, że złożył wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
W dniu 29 grudnia 2014 r. Sąd poinformował skarżącego, że żaden wniosek o przywrócenie terminu nie wpłynął do akt sprawy.
W piśmie z dnia 20 stycznia 2015 r. skarżący przedłożył kopię pisma z dnia 28 października 2014 r., którą jak twierdzi, nadał w dniu 28 października 2014 r. Wskazał również, że składa potwierdzenie nadania pisma listem poleconym.
W dniu 29 stycznia 2015 r. Sąd wezwał skarżącego do nadesłania, w terminie 7 dni, dowodu nadania na poczcie korespondencji kierowanej do Sądu, zawierającej wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi i wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, ponieważ w pismach nadesłanych w dniu 20 stycznia 2015 r. brak jest dowodu nadania powyższych wniosków. Poinformowano ponadto skarżącego, że do Sądu nie wpłynęły wnioski, które jak twierdzi, nadał na poczcie w październiku 2014 r., wobec tego zobowiązano skarżącego do udzielenia informacji, czy wszczął procedurę reklamacyjną na poczcie.
W piśmie z dnia 9 lutego 2015 r. skarżący poinformował, że nie składał reklamacji, podniósł także, iż być może przesyłka została wysłana listem zwykłym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.- zwaną dalej P.p.s.a) pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art 87 § 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4).
Jednocześnie stosownie do art. 88 P.p.s.a spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
Jak wynika z akt sprawy odpis postanowienia z dnia 17 października 2014 r. o odrzuceniu skargi doręczono skarżącemu w dniu 27 października 2014 r. Skoro odbiór przesyłki, co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, pokwitował osobiście skarżący należy przyjąć, że w tym dniu strona dowiedziała się o uchybionej czynności i rozpoczął bieg termin na złożenie wniosku o przywrócenie terminu. Wobec tego wniosek o przywrócenie terminu powinien zostać złożony najpóźniej w dniu 3 listopada 2014 r. Podkreślić przy tym należy, że skarżący nie powołał okoliczności, które wskazywałyby na konieczność przyjęcia innego terminu ustania przyczyny uchybienia.
W toku postępowania skarżący twierdził, że wniosek o przywrócenie terminu złożył za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 28 października 2014 r. Jednak z akt sprawy nie wynika, że czynność ta została dokonana. Zauważyć należy, że w piśmie z dnia 20 stycznia 2015 r. skarżący poinformował, iż załącznikiem do tego pisma jest potwierdzenie nadania pisma z wnioskiem o przywrócenie terminu. W rzeczywistości brak było takiego załącznika. Dlatego wezwano K. B. o wyjaśnienie tej kwestii. W kolejnym piśmie skarżący z kolei stwierdził, iż "być może list został wysłany listem zwykłym". Nie składał również reklamacji na Poczcie. W tej sytuacji nie można uznać, że skarżący w ogóle w deklarowanym terminie nadał do Sądu wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego.
Wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu został złożony dopiero w dniu 20 stycznia 2015 r. (data stempla pocztowego), którego braki formalne (podpisanie wniosku) uzupełniono w dniu 9 lutego 2015 r.
Stwierdzić zatem należy, że skoro w świetle przedstawionych argumentów wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia terminu powinien zostać złożony najpóźniej do dnia 3 listopada 2014 r., to wniosek złożony dopiero w dniu 20 stycznia 2015 r. należało uznać za spóźniony.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 88 P.p.s.a należało orzec jak w sentencji.