Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 28 września 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. sp. z o. o. z siedzibą w P. na informację Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] o dyskwalifikacji materiału siewnego po ocenie polowej postanawia : 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić skarżącemu G. sp. z o. o. w P. cały uiszczony wpis sądowy w kwocie 200 (dwieście) złotych.
Pismem z dnia 1 sierpnia 2007 r. G. sp. z o. o. z siedzibą w P. wniosła skargę na informację nr [...] o dyskwalifikacji materiału siewnego po ocenie polowej z dnia [...] lipca 2007 r., wydaną przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
Zaskarżonej informacji zarzuciła:
1) naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 6 Kpa., art. 7 Kpa. i art. 107 Kpa. w związku z art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie ( Dz. U. Nr 137, poz. 1299 ze zm.) oraz art. 8 Kpa. i art. 10 Kpa., w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy,
2) naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez:
a) błędne zastosowanie art. 47 ust. 1 pkt 6 ustawy o nasiennictwie,
b) niezastosowanie art. 36 ust. 1 pkt 2a ustawy i § 10 załącznika nr 2 rozdział II rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 1 lutego 2007 r. w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących wytwarzania oraz jakości materiału siewnego ( Dz. U. nr 29, poz. 189 ze zm.).
W związku z powyższym skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej informacji w całości oraz zasądzenie od organu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł m. in., że rozstrzygnięcie Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa z dnia [...] lipca 2007 r. jest w istocie decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 Kpa. pomimo tego, że jest określane jako "informacja". Stosownie bowiem do art. 3 ustawy do spraw w niej uregulowanych stosuje się, chyba że ustawa stanowi inaczej, przepisy Kpa. Skoro ustawa nie stanowi w tej mierze inaczej, to "informacja" z dnia [...] lipca 2007 r. jest decyzją. Zgodnie z art. 47 ust. 1a ustawy o nasiennictwie zaświadczeniem jest tylko informacja wydana przez organ pierwszej instancji, ponieważ przepis ten wyraźnie stanowi, iż jako zaświadczenia mogą być kwalifikowane jedynie świadectwa i informacje, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie. Skoro więc w żadnym innym przypadku ustawodawca nie przesądził o charakterze świadectw lub informacji, to ostateczna informacja wydana w trybie art. 52 ust. 3 ustawy o nasiennictwie jest decyzją administracyjną. Spełnia ona wszystkie warunki wystarczające do tego, by uznać ją za decyzję, a o charakterze aktu administracyjnego decyduje jego treść, a nie nazwa. O ile ustawodawca chciałby nadać jej taki charakter, o jakim mowa w art. 47 ust. 1a ustawy, to wprowadziłby w art. 52 ustawy stosowne postanowienie na wzór tego, które znajduje się w art. 47 ust. 1a ustawy.
Skarżący podniósł również, iż zaświadczenie nie może być "ostateczne", gdyż jest pochodną istniejących faktów lub stanu prawnego i wraz z ich zmianą staje się nieaktualne i może być wydane nowe, odpowiadające aktualnemu stanowi rzeczy. Skoro zaskarżone rozstrzygnięcie jest ostateczne, to skarżący wyczerpał tok instancji i przysługuje mu skarga na to rozstrzygnięcie do sądu administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa wniósł o odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej, a w przypadku uznania jej przez Sąd za dopuszczalną - o oddalenie skargi jako bezpodstawnej.