Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. T. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. T. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców w decyzji z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy B. T. udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Decyzja z dnia [...] marca 2013 r. została doręczona skarżącej w dniu 15 marca 2013 r.
W dniu 22 maja 2013 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję z dnia [...] marca 2013 r. złożyła B. T., wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżąca podniosła, że nie miała możliwości złożenia skargi w ustawowym terminie z uwagi na jej stan zdrowia, który uniemożliwiał jej podejmowanie jakichkolwiek czynności. Na dowód przedstawiła zaświadczenia lekarskie, z których wynika, że od dnia 15 marca 2013 r. do dnia 15 maja 2013 r. skarżącej zlecono badanie RTG kręgosłupa oraz zalecono leczenie farmakologiczne oraz pozostawanie w warunkach domowych w związku silnymi dolegliwościami bólowymi w okolicy kręgosłupa L-S, bólem korzeniowym, bólem i częściowym niedowładem lewej kończyny dolnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej zwana "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Warunkami skuteczności wniosku o przywrócenie uchybionego terminu są zgodnie z art. 87 p.p.s.a. brak winy w uchybieniu, złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, równoczesne ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie.
O ile w niniejszej sprawie zostały spełnione przesłanki złożenia wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu oraz równoczesnego ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej, to nie można uznać, że zachodzi przesłanka braku winy w uchybieniu terminu.
W ocenie Sądu ze złożonych do akt sprawy zaświadczeń lekarskich wynika, że skarżąca od dnia 15 marca 2013 r. do dnia 15 maja 2013 r. była chora. Przedłożone zaświadczenie lekarskie nie stwierdza choroby obłożonej, która uniemożliwiała dopełnienie czynności, a zwłaszcza choroby wymagającej hospitalizacji. Skarżąca nie uprawdopodobniłą, że w tych dniach nie mogła sporządzić ani wnieść skargi do Sądu jak również, że nie mogła w tym celu posłużyć się inną osobą. Pogląd o konieczności istnienia ze względu na chorobę niemożności działania po stronie zainteresowanego przywróceniem terminu i niewystarczalności w tym zakresie przedłożenia zaświadczenia lekarskiego znajduje szerokie potwierdzenie w orzecznictwie sądów powszechnych i administracyjnych (por. np. wyrok NSA z 17 czerwca 2010 r., I FSK 356/09 i przywołane tam orzeczenia, wyrok NSA z 26 stycznia 2010 r., II OSK 144/09, wyrok NSA z 15 lipca 2009 r., II OSK 1162/08, postanowienie SN z 11 grudnia 2008 r., IV CZ 102/08, wyrok NSA z 12 lutego 2008 r., II FSK 1145/07, postanowienie SN z 29 maja 2007 r., II UZ 9/07, wyrok NSA z 5 września 2002 r., I SA/Ka 1313/01, wyrok NSA z 11 marca 1998 r., I SA/Po 865/97, wyrok WSA w Warszawie z 2 grudnia 2009 r., V SA/Wa 1366/09, wyrok WSA w Łodzi z 26 sierpnia 2008 r., I SA/Łd 1441/07). Podkreślić bowiem należy, że kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przy ocenie winy należy przyjąć obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy.
Skarżąca tymczasem nie wykazała, by dołożyła wszelkich starań w celu przezwyciężenia zaistniałej przeszkody do wniesienia skargi do Sądu. Zatem wniosek nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ skarżąca nie uprawdopodobniła zgodnie z art. 87 § 2 p.p.s.a., że nie ponosi winy w uchybieniu terminu.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.