Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do powrotu postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez obywatela [...] A. M., utrzymał w mocy decyzję Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] lipca 2015 r. orzekającą o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu i o zakazie jego ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen przez okres 1 roku od dnia wydania decyzji.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł A. M. W treści skargi został zawarty wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając wniosek skarżący wskazał, że nie otrzymał zaskarżonej decyzji na wskazany adres do korespondencji. Ponadto wyjaśnił, że nie ustanowił w sprawie pełnomocnika, na którego adres decyzja mogłaby zostać doręczona. Podniósł, że o wydaniu decyzji przez organ drugiej instancji w przedmiocie zobowiązania do powrotu dowiedział się z decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2016 r. w sprawie uznania wniosku skarżącego o udzielenie w Polsce ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny, którą otrzymał w dniu 7 czerwca 2016 r.
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców ustosunkowując się do wniosku skarżącego wskazał w odpowiedzi na skargę, że skarżący ustanowił pełnomocnika do reprezentowania go w postępowaniu administracyjnym. Pełnomocnictwo miało charakter ogólny i do dnia wydania zaskarżonej decyzji nie zostało odwołane. Organ dodał, że z uwagi na okoliczność, iż w pełnomocnictwie, ani w toku postępowania, nie podano adresu pełnomocnika, wszelkie pisma w sprawie były kierowane na adres skarżącego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 86 § 1 w zw. z art. 87 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu wydając postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia na posiedzeniu niejawnym. W piśmie tym należy m.in. uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W orzecznictwie przyjmuje się, że przywrócenie terminu może nastąpić, gdy spełnione zostały łącznie następujące przesłanki: wniosek o przywrócenie terminu został złożony w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu; zainteresowany uprawdopodobnił, że uchybił terminowi bez swojej winy; jednocześnie z wnioskiem dopełniona została czynność, dla której określony był termin; uchybienie terminu wywoła ujemne dla strony skutki. Brak jednej z tych przesłanek uniemożliwia przywrócenie terminu (postanowienie NSA z 12 czerwca 2014 r. sygn. akt I GZ 129/14, dostępne: orzeczenia.nsa.gov.pl).
W rozpatrywanej sprawie należy przyjąć, że został zachowany siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Przyczyna uchybienia terminu ustała według oświadczenia skarżącego w dniu 7 czerwca 2016 r., tj. w dniu otrzymania decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2016 r. w sprawie uznania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny. Skarga wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu została wniesiona w dniu 13 czerwca 2016 r., a więc z zachowaniem ww. terminu.