Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosków M. F., K. K., M. T., L. T., P. L., E. S., M. S., B. D., T. D., J. L., M. L. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skarg M. F., K. K., M. T., L. T., P. L., R. K., G. J., S. J., K. F., T. F., B. S., M. S., E. S., M. S., B. D., T. D., J. L., M. L., A. W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji przedsięwzięć Euro 2012 postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Skarżący M. F., K. K., M. T. i L. T. (dnia 1 września 2009 r.), P. L. (dnia 14 września 2009 r. - data stempla pocztowego), oraz E. S., M. S., B. D., T. D., J. L. i M. L. - reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika (dnia 10 września 2009 r. - data stempla pocztowego) wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargi na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2009 r., Nr [...] w przedmiocie ustalenia lokalizacji przedsięwzięć Euro 2012 dla inwestycji polegającej na budowie odcinka napowietrznej, czterotorowej dwunapięciowej (2x400 kV + 2x220 kV) linii elektroenergetycznej relacji P. - K. od słupa nr 43 (z wyłączeniem tego słupa) do granicy gminy M. z gminą K. i od słupa nr 52 (z wyłączeniem tego słupa) do słupa nr 58 (z wyłączeniem tego słupa) oraz na rozbiórce istniejącej linii 220 kV na odcinku od słupa nr 221 (w pobliżu nowego słupa nr 43) do słupa nr 218 (w pobliżu nowego słupa nr 47) oraz od słupa nr 212 (w pobliżu nowego słupa nr 53) do nowego słupa nr 58 (z wyłączeniem tego słupa).
Skarżący w swych skargach zawarli wnioski o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wnioski nie zawierają uzasadnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednakże art. 61 § 3 ppsa stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 ppsa, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy więc samo powtórzenie treści przepisu. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń (okoliczności) świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymywanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. Najdobitniej wyraził to Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 18 maja 2004 r., FZ 65/04 (niepubl.), w którym stwierdził, że brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Sąd w przypadku braku uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie może działać w tym zakresie za stronę. To na stronie ciąży obowiązek wykazania, iż zaskarżona decyzja w razie wykonania mogłoby narazić ją na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zgromadzona dokumentacja sprawy może posłużyć natomiast jedynie weryfikacji twierdzeń strony pod kątem spełnienia przesłanek zawartych w art. 61 § 3 ppsa (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt II OZ 766/08, Lex nr 493672).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż skarżący wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie przywołali żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, brak jest więc podstaw do uwzględnienie wniosków skarżących.
Należy przy tym podkreślić, iż Sąd na tym etapie sprawy nie bada argumentów podniesionych w skardze, a odnoszących się do legalności zaskarżonej decyzji, a jedynie dokonuje oceny wystąpienia ustawowych przesłanek uzasadniających wstrzymanie jego wykonania.
W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ppsa, orzekł jak w sentencji postanowienia.