Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej postanawia: 1. stwierdzić swą niewłaściwość, 2. przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w [...].
A. M. wniósł skargę na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. o cofnięciu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Na wstępie Sąd zauważa, że nie ma wątpliwości, iż skarga została wniesiona na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. o cofnięciu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie zaś na utrzymującą ją w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2013 r. W skardze nie ma żadnego elementu wskazującego na zamiar zaskarżenia decyzji z dnia [...] maja 2013 r., mowa jest w niej zaś wyraźnie o zakwestionowaniu decyzji Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2012 r. W świetle art. 57 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", uznać więc należy, że skarżący wskazał zaskarżoną decyzję i jest nią decyzja Wojewody [...]. Zwalnia to Sąd od obowiązku wezwania skarżącego w trybie art. 49 § 1 P.p.s.a. do uzupełnienia braku formalnego skargi istniejącego jedynie wtedy, gdy skarżący nie wskazuje zaskarżonej decyzji albo są wątpliwości, czy zaskarżoną decyzją jest decyzja organu pierwszej czy drugiej instancji (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 kwietnia 2013 r., II GSK 533/13).
Siedzibą Wojewody [...] jest [...] (art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa; Dz. U. nr 96, poz. 603 ze zm.).
[...] leży w województwie [...], czyli na obszarze właściwości Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] (§ 1 pkt 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości; Dz. U. nr 72, poz. 652 ze zm.).
Zgodnie z art. 13 § 2 P.p.s.a. do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.
Stosownie do art. 59 § 1 zdanie pierwsze P.p.s.a. jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu.
Z tych względów, na podstawie art. 59 § 1 P.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji.