Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec po rozpoznaniu w dniu 22marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi T. S. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi
Pismem z dnia 24 października T. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę - wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia - na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] lutego 2009 r., którą utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lipca 2007 r. o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Przemysłu Lekkiego z dnia [...] stycznia 1984 r. w sprawie zatwierdzenia protokołu zdawczo odbiorczego przedsiębiorstwa G. sp z.o.o w części dotyczącej nieruchomości oznaczonych jako parcele nr [...], nr [...], część parceli nr [...] o łącznej powierzchni 1,16 ha .
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że niezłożenie w terminie skargi spowodowane było brakiem jego wiedzy o wydaniu przez organ decyzji administracyjnej w sprawie z jego wniosku. Wyjaśnił, że "do przełomu lutego i marca 2009 r." mieszkał wraz z rodziną u matki, Z powodu nieporozumień rodzinnych zmuszony był opuścić dotychczasowe miejsce zamieszkania, a skonfliktowana z nim matka nie poinformowała go o otrzymaniu - w dniu 27 lutego 2009 r, -kwestionowanej skargą decyzji. Skarżący dodał, że z decyzją zapoznał się dopiero wówczas gdy zażegnał konflikt rodzinny, a matka przekazała mu kierowaną do niego korespondencję. Dochował więc 7-dniowego terminu na złożenie wniosku o przywrócenie terminu, liczonego od czasu ustania przyczyny uchybienia.
Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odmówił skarżącemu przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 15 lutego 2010 r., sygn. akt I OZ 92/10, Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu zażalenia T. S., uchylił powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. NSA wskazał, iż Sąd I instancji nie dokonał analizy całokształtu sprawy, bowiem nie rozpatrzył wszystkich argumentów podniesionych przez T. S. we wniosku o przywrócenie mu uchybionego terminu do wniesienia skargi. W szczególności nie ustosunkował się do twierdzeń, że matka skarżącego na skutek powstałego między nimi konfliktu nie przekazała mu w stosownym czasie odebranej decyzji. Powyższe okoliczności, jeżeli rzeczywiście miały miejsce mogły mieć, zdaniem NSA, w tej sprawie istotne znaczenie. Ich pominięcie przez Sąd przy ocenie, czy skarżący rzeczywiście miał obiektywną możliwość dokonania czynności procesowej w terminie świadczy o niepełności podstawy faktycznej zaskarżonego orzeczenia.
Sygn. akt IV SA/Wa 1941/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;
Zgodnie z art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz, U. Nr 153 poz. 1270 ze zm,, określanej dalej P.p.s.a.), Sąd któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny,
Biorąc pod uwagę tę zasadę i oceniając ponownie wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi Sąd uznał, iż nie zasługuje on na uwzględnienie.
Zgodnie z brzmieniem art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, Sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Zgodnie zaś z art. 87 P.p.s.a. warunkami przywrócenia uchybionego terminu są: brak winy w uchybieniu, złożenie wniosku o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia, równoczesne ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu dokonanie czynności uchybionej. Wszystkie te przesłanki muszą być spełnione łącznie, a więc niespełnienie chociażby jednej z nich powoduje, że uchybiony termin nie może zostać przywrócony.