Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Wójcik po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. W. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi J. W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2011 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska odmówił przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2006 r. określające zakres raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia - budowa autostrady [...] na odcinku [...] - na środowisko.
Postanowienie zostało doręczone J. W. dnia 17 maja 2011 r. wraz z pouczeniem o możliwości złożenia przez stronę niezadowoloną z rozstrzygnięcia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.
J. W. taki wniosek złożył pismem z dnia 21 maja 2011 r.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska stwierdził niedopuszczalność wniosku o ponowne rozparzenie sprawy zakończonej postanowieniem z dnia [...] maja 2011 r. Postanowienie doręczono J. W. w dniu 2 września 2011 r.
Dnia 7 września 2011 r. (data prezentaty) J. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2011 r. Skargę poprzedził wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu wskazał, że postanowienie z dnia [...] maja 2011 r. doręczono mu wraz z nieprawidłowym pouczeniem o sposobie jego zaskarżenia. Wskazał, że w dniu 7 września 2011 r. zapoznał się z interpretacją art. 59 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 tj. ze zm.) i w tym dniu uświadomił sobie, że organ wprowadził go w błąd.
W odpowiedzi na skargę organ nie ustosunkował się do wniosku Skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - zwanej dalej "ppsa", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie przy tym do art. 87 § 1 i 2 ppsa, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, a w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 ppsa). Ustawa wymaga także, by równocześnie z wnioskiem dokonano czynności, której strona nie dokonała w terminie (§ 4 wspomnianego przepisu).
W powołanych wyżej przepisach zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, aby wniosek mógł zostać uwzględniony.
Przyczyna uchybienia terminu ustała dla J. W. w dniu 2 września 2011 r., tj. w dniu doręczenia mu postanowienia z dnia [...] sierpnia 2011 r. wskazującego, że postanowienie z dnia [...] maja 2011 r. zawierało nieprawidłowe pouczenie o sposobie jego zaskarżenia. Zatem wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi (z dnia 7 września 2010 r.) został złożony w przewidzianym przez ustawodawcę siedmiodniowym terminie od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Tym samym wyczerpano pierwszą z ustawowych przesłanek instytucji przywrócenia terminu.
W związku z dopełnieniem uchybionej czynności (wniesienie skargi) oraz z uwagi na niewątpliwość powstania ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego, do rozważenia pozostaje wypełnienie ostatniej przesłanki warunkującej przywrócenie terminu uchybionej czynności procesowej, a mianowicie uprawdopodobnione okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu.
Stwierdzić należy, że Wnioskodawca wykazał, że uchybienie terminu nastąpiło nie z jego winy, lecz wyłącznie na skutek omyłkowego pouczenia organu o sposobie zaskarżenia. Pamiętać bowiem należy, że strona działająca w zaufaniu do udzielnego jej pouczenia nie powinna ponieść z tego tytułu ujemnych konsekwencji.
Błędne pouczenie nie może szkodzić stronie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 sierpnia 2011 r., sygn. akt II OSK 1545/11, Lex nr 1069031).
W świetle powyższego godzi się podnieść, że spełnione zostały wszystkie przewidziane prawem przesłanki warunkujące przywrócenie rzeczonego terminu. Dlatego postanowiono jak w sentencji postanowienia, działając na podstawie art. 86 § 1 w zw. z art. 87 ppsa.