Wniosek w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Anita Wielopolska po rozpoznaniu w dniu 27.06.2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Województwa [..] o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi Województwa [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi

Uzasadnienie

Dnia 13 lipca 2016 r do Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa wpłynęła skarga Zarząd Województwa [...] na decyzję [...] dotycząca kwestii ustalenia odszkodowania za nieruchomość. Wraz ze skargą strona skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu, który został rozpatrzony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 14 listopada 2016 r. o przywróceniu terminu do wniesienia skargi. Jak wskazano w uzasadnieniu postanowienia skarga została złożona z uchybieniem terminu. Wniosek uznano za zasadny ze względu na brak informacji o zmianie adresu siedziby Ministra oraz oparciu się na twierdzeniu, że profesjonalny pełnomocnik nie miał obowiązku sprawdzenia czy adres siedziby organu uległ zmianie.

Dnia 2 grudnia 2016 r. na wyżej wskazane postanowienie wpłynęło zażalenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa w którym powołano się na fakt udzielenia informacji, iż zgodnie z rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Budownictwa, właściwym w sprawie jest Minister Infrastruktury i Budownictwa. Ponadto podniesiono, iż w sprawie działa profesjonalny pełnomocnik, który nie dopełnił należytej staranności.

Postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie stwierdzając, że nie zaistniały przesłanki do przywrócenia terminu do wniesienia skargi, uznając tym samym zażalenie za usprawiedliwione

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Wniosek o przywrócenie terminu nie jest zasadny.

Należy zauważyć, że w niniejszej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny wydał postanowienie, w którym uchylił postanowienie o przywróceniu terminu oraz wskazał na brak przesłanek do przywrócenia terminu na wniesienie skargi. W związku z powyższym poprzednie postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie funkcjonuje w obrocie prawnym, bowiem uchylenie prowadzi do usunięcia z obrotu prawnego. Ponadto zgodnie z art. 190 ppsa Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny jest związany postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 86 § 1 ppsa jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu, zaś art. 87 § 2 ppsa stanowi, że w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy. Brak winy zachodzi tylko w przypadku zaistnienia niezależnych od strony i niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu. Naczelny Sąd Administracyjny powołał się także na wyrok SN z dnia 21 lutego 2002 r. I PKN 903/00, który mówi, że jeżeli strona jest reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, należy mieć na uwadze jego wiedzę i konieczność zachowania należytej staranności.

W niniejszej sprawie Województwo [...] jest reprezentowane przez profesjonalnego pełnomocnika. Zaskarżona decyzja z dnia [...] maja 2016 r. obejmuje informację o zmianie właściwości organu. Ponadto jak już wspomniano profesjonalny pełnomocnik jest zobowiązany do działania z zachowaniem należytej staranności. Powinien mieć wiedzę w zakresie zmian organów, z racji na ogólną dostępność tych zagadnień. Profesjonalny pełnomocnik występujący w sprawach sądowoadministracyjnych, mający na co dzień styczność z kwestiami działania administracji nie powinien powoływać się na fakt braku informacji od organu administracji o zmianie adresu dla doręczeń.

Cytując za Naczelnym Sądem Administracyjnym: obiektywny miernik staranności, której należy oczekiwać zwłaszcza od profesjonalnego radcy prawnego, który jest pełnomocnikiem strony skarżącej wiąże się z odpowiedzialnością za prowadzenie sprawy strony skarżącej oraz odpowiedzialnością za prawidłowy przebieg postępowania.

W związku z powyższym należało odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.

W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 86 § 1 w związku z art. 87 § 2 ppsa orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1