Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. G. i R. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M.G. i R. G. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. z dnia [...] października 2009 r. Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do złożenia zażalenia postanawia: - zwolnić M. G. i R. G. od kosztów sądowych.
W dniu 14 stycznia 2010 r., za pośrednictwem urzędu pocztowego, M. i R. G. złożyli na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na wskazaną w sentencji decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. z dnia [...] października 2009 r. Nr [...].
Z informacji podanych przez skarżących w nadesłanym formularzu PPF wynika, że wnioskodawcy prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Jedynym stałym dochodem skarżących jest emerytura z dodatkiem inwalidzkim oraz okresowa renta inwalidzka w łącznej wysokości 1614,14 zł. Skarżący wskazali, iż w miesiącu grudniu 2009 r. wydatki ich rodziny wyniosły 1473, 92 zł. Podkreślili, iż dochód ich do minimum socjalnego 350 zł na osobę, uzupełniany jest zasiłkiem z miejskiego ośrodka pomocy społecznej w O. Z rubryki 7 dotyczącej stanu majątkowego wynika, iż skarżący są właścicielami ½ części domu o powierzchni mieszkalnej 169 m2 oraz trzech działek rolnych, z których jak oświadczyli nie uzyskują żadnych dochodów. Wnioskodawcy nie posiadają zgromadzonych środków finansowych, ani przedmiotów wartościowych.
Rozpoznając wniosek należy stwierdzić, że zasługuje on na uwzględnienie.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest, stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) ponoszenie przez stronę kosztów sądowych związanych ze swym udziałem w sprawie. Tak więc podmiot wnoszący skargę do sądu administracyjnego powinien partycypować w kosztach związanych z prowadzeniem postępowania. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest przyznawana osobom charakteryzującym się trudną sytuacją materialną. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspakajają tylko podstawowe potrzeby.
W rozpatrywanej sprawie wniosek skarżących dotyczy przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, tj. zwolnienia od kosztów sądowych. Ze względu na tak określone granice wniosku, skarżący powinni udowodnić, że nie są w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Do wykazania tej okoliczności zobowiązuje ich przepis art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.
Sytuacja materialna skarżących uwidoczniona w formularzu PPF uzasadnia przyznanie im prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Jedynym stałym dochodem rodziny skarżących jest świadczenie emerytalne oraz renta inwalidzka w łącznej wysokości 1614,14 zł. Skarżący ze względu na trudną sytuację bytową otrzymują okresowo pomoc społeczną z miejskiego ośrodka pomocy społecznej w O. Wnioskodawcy są właścicielami gruntów rolnych o pow. 0, 054 ha, jednak z powodu niekorzystnego ich położenia w pobliżu studni głębinowych nie uzyskują z nich żadnych dochodów.
M. i R. G. co prawda nie określili szczegółowo kosztów utrzymania ich rodziny, jednakże biorąc pod uwagę kwotę ich stałego dochodu, brak jest podstaw do uznania, że posiadają oni wolne środki finansowe, które mogliby przeznaczyć na opłacenie kosztów postępowania sądowego.
Powyższe daje podstawę przypuszczać, iż sytuacja materialno-bytowa skarżących uzasadnia przyznanie im prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z tych względów na podstawie art. 245 i 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.