Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 12 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku O. D. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi M. D. na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2018 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: odmówić O. D. przyznania prawa pomocy.

Uzasadnienie

M.D., reprezentowana przez pełnomocnika (męża: O. D.), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2018 r. znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...], którą odmówiono jej udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy.

O. D., w złożonym na urzędowym formularzu wniosku z dnia 4 lipca 2018 r., zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata. W rubryce nr 2.1. formularza wniosku wskazał, że wnosi go we własnym imieniu.

Odrębny wniosek o przyznanie prawa pomocy złożyła też we własnym i imieniu M.D..

Mając powyższe na uwadze, należało zważyć, co następuje.

Zgodnie z art. 243 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1308), dalej powoływanej jako ppsa, prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.

Z powołanego przepisu wynika, że podmiotami, które mogą ubiegać się przyznanie prawa pomocy są strony postępowania. W świetle art. 32 ppsa w postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami są skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.

Stosownie do treści art. 33 § 1 ppsa prawa strony przysługują również osobie, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, a nie wniosła skargi, jeżeli wynik postępowania sądowego dotyczy jej interesu prawnego. Osoba taka jest uczestnikiem postępowania na prawach strony i również może ubiegać się o przyznanie prawa pomocy. W świetle art. 33 § 2 ppsa udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego.

O. D. nie jest stroną postępowania w sprawie ze skargi na postanowienie Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2018 r. znak: [...]. Skarżącą jest M. D., zaś organem administracji Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców. O. D. nie jest również uczestnikiem postępowania na prawach strony. W toku postępowania administracyjnego doręczano mu wprawdzie pisma i rozstrzygnięcia, jednakże, jako osobie działającej w imieniu M. D., na której wniosek wszczęto postępowanie i której odmówiono udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy. W orzecznictwie sądów administracyjnych prezentowane jest natomiast stanowisko, że podmiotem mającym interes prawny w postępowaniu prowadzonym z wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy, a więc stroną postępowania, jest wyłączenie wnioskodawca (zob. np. prawomocne postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lipca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1389/17 i z dnia 22 grudnia 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 3662/15, odrzucające skargi małżonków na decyzje w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy, a także postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 września 2013 r. sygn. akt II OSK 720/13, oddalające zażalenie na postanowienie odrzucające skargę małżonka na decyzję w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o wydaleniu. Niepublikowane. Dostępne: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

O. D. nie można więc w przedmiotowej sprawie przyznać prawa pomocy.

Z tych względów, na podstawie art. 243 § 1 w zw. art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.

Należy nadmienić, że wniosek M. D. o przyznanie prawa pomocy został uwzględniony odrębnym postanowieniem.

Strona 1/1